ونوستوس یا سیچلاید زرافه ای: 

تشخیص جنسیت : رنگ آبی بدن سیچلاید های زرافه ای نر روشن تر است یا رنگ زرد با نقش های مات روی بدن دارند ولی ماده ها رنگ طلایی با نقش های معمولی روی بدنشان دارند .

ونوستوس های نر می توانند از زرد به آبی تغییر رنگ دهند یا همیشه آبی رنگ باشند ، اما همه ی نقش های زرافه را در زمینه ی بدن داشته و رنگ زردی که از بینی آنها شروع شده و در طول باله ی پشتیشان ادامه دارد .

بدن سیچلاید های زرافه ای ماده و جوان خال های قهوه ای دارد که در ماده زردی کمی هم در روی سر ، باله ی مقعدی و نیمه ی پایینی بدن مشاهده می شود . نیمه ی پایینی باله ی دمی ماده ها هم زرد بوده و باله ی پشتی آنها نوکدار و روشن است .

ونوستوس های جوان شبیه ماده ها هستند ولی زمینه ی بدنشان رنگ روشن تری دارد ( تقریباً نقره ای سفید ) .

تولید مثل : ونوستوس را می توان در اسارت هم تکثیر کرد که برای این منظور یک گروه 6 تا 8 تایی از ونوستوس های جوان را در تانک قرار داده و اجازه دهید با هم رشد کنند .

همانند بسیاری از سیچلاید های آفریقایی پرخاشگر دیگر ، بهتر است آنها به نسبت دو تا سه ماده برای هر نر در آکواریوم نگهداری شوند تا مانع از پرخاش آنها به سبب متمرکز شدن نرها روی یک ماده شوید .

برای آنها در تانک مکان های مخفی شدن زیادی را فراهم کنید تا در زمان جفت گیری خیلی پرخاشگری نکنند . تانک تکثیر هم برای یک نر و چند ماده  باید حداقل 125 گالن ( 470 لیتر ) حجم داشته باشد

آنها یک سنگ صاف یا تخته سنگ را برای تخم ریزی ترجیح می دهند ، البته باید مطمئن شوید که مکان تکثیر آنها در جریان بالای آب قرار نداشته باشد ، چرا که تخم ها از سطح خارجی بارور می شوند .

در هنگام جفت گیری رنگ آنها شبیه ماهیان آب شور شده که خیلی پررنگ و زیباست .

آنها دهان پرور هستند و ماده ها تخم ها را در دهانشان نگهداری می کنند . یک ونوستوس ماده می تواند 60 تا 120 تخم را در دهان خود  بیش از یک ماه نگه دارد . و بچه های هچ شده را تا 10 روز در دهانش پنهان می کند .

در صورتی که تانک آنها خیلی شلوغ باشد ، تخم ها را نگه نداشته و آنها را رها می کند .

سیچلاید زرافه ای ماده حدود دو هفته تخم ها را در دهان خود پرورش می دهد که بهتر است ماهی نر را از آنها جدا کنید ، چرا که نسبت به خوردن بچه ها و تخم ها بیمی ندارد .

بچه ها می توانند پولکی فشرده بخورند و خیلی سریع رنگ گرفته و رشد می کنند .   

نام علمی : Nimbochromis venustus

خانواده : سیکلیده ها

زیستگاه اصلی : دریاچه مالاوی

اندازه : حداکثر 10.5 اینچ ( 26 سانتی متر ) در اسارت رشد می کند که در زیستگاه اصلی خود ، بزرگتر هم می شود .

جایگیری در آکواریوم : در میانه و مناطق پایینی آب شنا می کند .

خصوصیات فیزیکوشیمیایی : دما = 82-73 درجه فارنهایت ( 28-23 درجه سانتیگراد )- pH = 6.6 – 8.6  - سختی آب = 6-10 درجه ی dH

تاریخچه کشف :

 ونوستوس یا سیچلاید زرافه ای در سال 1908 توسط بولنگر ( Boulenger ) شناخته شد که آنها مختص دریاچه مالاوی ( Lake Malawi ) هستند و در بیش تر جاهای این دریاچه و تا عمق 50 پا ( 15 متر )  یافت می شوند که بیش تر در فضاهای باز و شنی جایگیری می کنند .

توصیف ماهی : بدن آنها بلند و محکم است .

آنها در هر طرف بدن روزنه ی بینی داشته که جمعاً دو روزنه آنها را قادر به داشتن حس بویایی می کند به این صورت که آب را مکیده و خارج می کنند و بعد از نمونه برداری از آن شروع به بو کردن می کنند که همه ی اینها بسته به چگونگی احتیاج آنها به بو کشیدن در آب در مدت بسیار کمی صورت می گیرد . این خصوصیت آنها در ماهیان آب شوری مثل Damselfish و سیچلاید ها هم وجود دارد .

رنگ : همانند اسمشان رنگ و نقش بدن آنها شبیه بدن زرافه بوده که معمولاً یک بدن سفید و زرد با خال های قهوه ای بزرگ دارند . اغلب نرهای ونوستوس در زمان آمادگی برای جفت گیری رنگ آبی به خود می گیرند که میزان رنگ آبی سر آنها خیلی بیش تر است .

رفتارهای اجتماعی : ونوستوس برای تانک جمعی مناسب نیست ، چرا که ماهی پرخاشگری است .

آنها شکارچی های پرخوری هستند ، اما کمتر پرخاشگری خود را نشان می دهند . بهتر است در تانک آنها تنها ماهی های همین گونه و یا سیچلاید ها نگهداری شود .

آنها را نباید با Mbuna ها ( سیچلاید هایی که در سنگ های کوچک جایگیری می کنند . ) در یک تانک نگه داشت و بهتر است آنها را به صورت گروه های 6 تا 8 تایی شامل یک نر و چندین ماده نگهداری کرد ، چرا که در اینصورت یک گروه تشکیل می دهند . هرگز دو نر ونوستوس را در یک تانک نگهداری نکنید ، چرا که آنها با هم ناسازگار بوده و منجر به مرگ یکی از آنها می شود . ( مگر اینکه تانکشان خیلی بزرگ باشد . ) و آنها را در تانک سیچلاید های آرام و صلحجو نگهداری نکنید .

سازگاری : در آکواریوم سیچلاید ها ، ونوستوس پرخاشگر است و تنها تانک جمعی ای که در آن سیچلاید های بزرگتر باشند برای آنها مناسب است . به طور کلی هر سیچلاید کوچکی می تواند غذای آنها محسوب شود .

غذا : در طبیعت آنها سیچلایدهای کوچک را با روش ماهرانه ای شکار می کنند ، آنها در شن ها پنهان شده و ساکن می مانند تا هنگامی که ماهی کوچکی به آنجا وارد شد ، آن را شکار کنند .

اما در آکواریوم آنها همه چیزخوار بوده و در آکواریوم بهترین غذاها برای آنها غذاهای پروتئینی است .

آنها می توانند غذاهای زنده فریز شده ، کریل ( Krill ) خشک فریز شده ، غذاهای دانه ای و سایر غذاهایی که ماهیان گوشتخوار با آنها تغذیه می شوند را بخورند .

گاهی اوقات هم می توانید به آنها ماهی خوراک دهید ، البته با این کار حس وحشی گری آنها تقویت شده و به شکار ماهی خوراک می پردازند و این سبب پرخاشگری آنها به سایر ماهی ها هم می شود . البته آنها برای تامین کلیه ی مواد مورد نیاز بدنشان به غذاهای گیاهی هم احتیاج دارند .

سیچلاید های زرافه ای جوان ( 3 تا 4 اینچی – 7 تا 10 سانتی متری ) می توانند پولکی بخورند ولی پولکی آب آکواریوم را خیلی کثیف می کند .

بهتر است به بالغین دو بار در هفته غذای فریز شده بدهید .

توجه : آنها آنقدر غذا می خورند تا معده آنها متورم شود و به همین دلیل باید مراقب باشید که بیش از حد معمول به آنها غذا ندهید . تورم شکم آنها به این دلیل به نفخ مالاوی ها (Malawi bloat ) معروف است . البته این بیماری به سبب نبود مواد گیاهی مناسب در غذای آنها و تغییر وعده های غذایی هم رخ می دهد که می توان به راحتی از آن پیش گیری کرد .

تانک مورد نیاز : ونوستوس های کوچک به یک تانک 70 گالنی ( 264 لیتری ) نیاز دارند ولی آنها خیلی سریع رشد کرده و تانک 125 گالنی ( 472 لیتری ) مناسبشان خواهد بود .

شرایط آب : آنها هم در آب شیرین و هم در آب شیرین شورمزه ( مخصوص ماهی های اسکات ، آنجل مونو و ... ) به خوبی زندگی می کنند ولی به جریان آب و فیلتراسیون قوی در تانک نیازمندند . کیفیت پایین آب سبب خرابی چشم آنها می شود .

حرکت آب که سبب گردش سیجلایدها در آب و مقاومت آنها می شود برای آنها خوشایند است و سبب تبخیر آب شده که قلیایی شدن آب را به دنبال دارد . ( آب قلیایی آب مورد علاقه ی آنها بوده و در آب قلیایی املاح بیش تری در آب محلول است . )

pH آب را برای آنها بیش تر از 7 نگهدارید . البته آنها می توانند pH کمتر از 7 را تحمل کنند ولی بهترین pH برای آنها 8 است .

کیفیت آب تانک سیچلاید های مالاوی به سرعت کاهش می یابد که باید هر هفته 10 تا 20 درصد از آب تانکشان را با آب جدید جایگزین کنید .

شرایط تانک : زیر لایه ی شنی آکواریوم می تواند احساس در طبیعت بودن را به ونوستوس ها بدهد که شن های مورد استفاده برای تانک آنها باید هم شامل شن های مورد استفاده برای ماهیان آب شیرین و هم شن های مورد استفاده برای ماهیان آب شور باشد ، چرا که اگر بخواهید pH آب را بالا نگهدارید ، شن های آب شور این کار را انجام می دهند .

آنها به فضای باز زیادی احتیاج دارند و می توانید با استفاده از چند صخره و سنگ و چوب چاله ها و حفره هایی برای پنهان شدن آنها ایجاد کنید . 

نام های مشترک : ونوستوس ( Venustus ) ، سیچلاید زرافه ای (Giraffe cichlid ) و کالینگو (Kalingo )

¤گربه ماهی سینوی آلبرت : Albert's Syno ¤

نام علمی: Synodontis alberti  /  نام عمومی: Albert's Syno سینوی آلبرت

خانواده: Mochokidae / زیستگاه اصلی: آفریقا ؛ حوزه رودخانه کنگو

اسیدیته آب: 6 تا 8 PH / سختی آب: 4 تا 25 dh

حداکثر اندازه: 16 سانتیمتر / درجه حرارت: 73 تا 81 درجه فارنهایت یا 23 تا 27 سانتیگراد

تغذیه: با قرص های غذایی و کرم خونی تغذیه اش کنید.

این ماهی قادر است با دندانهای فک پایینش جلبک ها را از سطح سنگ ها و شیشه آکواریوم پاک کند هر چند که یک جلبک خوار قوی به حساب نمی آید.

رفتار: ماهیانی که اندازه ای حدود 2.5 سانتیمتر داشته باشند، در کنار سینوهای آلبرت بالغ در امان خواهند بود.

با گربه ماهیان دیگر هم فقط برای امنیت و تصاحب یک پناهگاه تاریک مبارزه خواهد کرد . 

سازگاری: با اغلب ماهیان اجتماعی که اندازه ای متوسط داشته باشند، میتوانید نگهداری اش کنید.

دکور تانک: دکور صخره ای را به چوبی ترجیح میدهد و نیازی به تزیین با گیاهان اکواریومی نیست.

>>> ماهی لپورنیوس راه راه سیاه Black banded leporinus <<<

نام علمی: Leporinus fasciatus  /  گونه : آنوستو میده Anostomidae

خانواده : انواع کاراسین ها / زیستگاه : آمریکای جنوبی و مرکزی ، آمازون و گوان

اندازه ماهی : 10 تا 15 سانتیمتر  / درجه حرارت اب : 21 - 26 درجه سانتیگراد

خصوصیات ماهی لیپورنیوس راه راه سیاه :

 دارای بدنی کشیده بوده و هنگام شنا سر آنها به طرف پائین قرار می گیرد.

 از آنجا که جمع آوری از مناطق بومی مشکل و تکثیر آن در اکواریوم غیر ممکن است

 این ماهی علیرغم زیبائی که دارد چندان مورد توجه قرار نگرفته است.

بر روی بدن دارای 10 نوار رنگی سیاه رنگ است که یکی از آنها بر روی چشم قرار دارد.

 بین هر دو نوار سیاه یک نوار روشن وجود دارد.

جالب توجه است که هرچه سن ماهی بیشتر میشود تعداد نوارهای بدن زیادتر میشود.

برای مثال یک ماهی جوان معمولا دارای پنج نوار تیره بر روی بدن است

درحالیکه ماهی بالغ دارای 10 نوار تیره میباشد.

با رشد ماهی یکی از نوارها از وسط به دو نیم شده و کم کم تبدیل به دو نوار میشود.

>>> اپیلاتی دهان آتشی: firemouth epiplaty <<<

خانواده : شیربت تخم گذار دندان دار / زیر خانواده :کیلی

نام : اپیلاتی دهان آتشی firemouth epiplaty / نام علمی : epiplatyes dageti

زیستگاه :آفریقای غربی استوایی ، از لیبی تا غنا / طول ماهی بالغ : 5 سانتی متر

حداقل طول آکواریوم : 40 سانتی متر  / دمای مناسب آب : 20-26 درجه سانتی گراد

غذا : تترامین ، لارو پشه ها /  ویژگی های جنسی : گلوی ماهی نر گلگون است

اطلاعات تکمیلی در مورد ماهی اپیلاتی دهان اتشی :

ماهی صلح جو و بیباکی است که در بخش بالائی آب زندگی میکند .

 در آکواریوم های گیاه دار به خوبی میتوان آن را پرورش داد .

ترجیح میدهد غذای خود را از سطح آب بگیرد و نیازهای خاصی در رابطه

با ویژگیهای آب و غذا ندارد و معمولا در بین گیاهان ریز برگ تخم ریزی میکند.

زادگاه تترای بوینس آیرس، آمریکای جنوبی می باشد.این ماهی گزینه ی خوبی برای نگهداری در آکواریوم هایی با گونه ماهی های مختلف است.دارای بدن کشیده ی نقره ای همراه با باله های قرمز است.

تترای بوینس آیرس سازگاری خوبی با سایر ماهی های آب شیرین دارد.نگهداری این ماهی در گروه های شش تایی یا بیشتر، با هم نوعان خود توصیه می شود.قرار دادن گیاهان مصنوعی، تکه های چوب و تخته سنگ ها، فضایی همانند محیط طبیعی زندگی این ماهی را فراهم کرده و فضاهایی را نیز برای پنهان شدن ماهی تامین می کند.از قرار دادن گیاه طبیعی در آکواریوم این ماهی خودداری کنید.چرا که این گونه ی تترا به گیاهان صدمه ی جدی وارد می کند و در بیشتر اوقات برگ آن ها را می خورد.دمای 18 تا 27.5 درجه ی سانتی گراد و پی هاش 5.8 تا 8.5 برای این ماهی مناسب است.

تترای بوینس آیرس در هر زمانی که بخواهد تخمریزی می کند و تشخیص زمان آن به خوبی ممکن نیست.به همین علت فراهم کردن فضای طبیعی برای در امان ماندن تخم ها در آکواریوم یا استفاده از زایشگاه ضروری است.پی هاش اسیدی ملایم بهترین پی هاش برای تخمریزی می باشد.پس از تخمریزی لازم است که والدین از آکواریوم خارج شوند.

 این ماهی را می توان با انواع غذا ها از جمله میگوی آب شور، کرم خونی، دافنی و انواع غذاهای خشک تغذیه نمود.

تترای بوینس آیرس با ماهی های از جمله گورامی، دانیو، رازبورا، دیسکس، آنجل، گوپی، پلاتی، مولی و دم شمشیری سازگاری دارد.

آنجل زال (albino angel):

آنجل (آلبینو) زال گونه ای از ماهی های آنجل است که دارای رنگ سفید تا نقره ای است و دارای رنگ زرد یا نارنجی بر روی سر و چشم های صورتی می باشدبهترین تانک برای این ماهی،تانکی همراه با گیاه  و حداقل حجم 110 لیتر دارای آب با پی هاش حدود 5 تا 7 می باشد.در آکواریوم این ماهی می توان تخته سنگ نیز قرار داد.اما باید توجه داشت که فضای کافی برای شنای این ماهی وجود داشته باشد.

بهترین راه برای جفتگیری از این ماهی این است که تعدادی از این ماهی در یک آکواریوم نگهداری شود تا جفت مورد نظر یکدیگر را پیدا کنند.پس از جفتگیری یک مکان صاف برای تخمگذاری لازم است.این مکان صاف می تواند یک تخته سنگ،یک برگ پهن و یا داخل کوزه باشد.دمای لازم برای تخمریزی حدود 30درجه است و جریان آب نیز باید ملایم باشد.در هنگام تخمریزی ماهی ماده بر روی سطح صاف دراز کشیده و تخمریزی می نماید و سپس در پشت آن ماهی نر اسپرم خود را بر روی تخم ها ترشح می کند.بعد از حدودا" 3 روز نوزادان از تخم خارج می شوند.در این هنگام باید آن ها را با نوزاد میگو یا غذاهای بسیار ریز تغذیه نمود تا زمانی که آن ها به اندازه ی کافی رشد کنند و بتوانند غذاهای معمولی را دریافت کنند.

این ماهی را باید با انواع غذاها از سبزیجات گرفته تا غذاهای گوشتی تغذیه نمود.غذاهای خشک و همچنین یخ زده مانند کرم خونی  نیز مناسب است.

آنجل آلبینو با ماهی هایی مانند گوپی،مولی،پلاتی،دمشمشیری،تترا،رازبورا،گورامی و کریدوراس سازگاری دارد و می توان آن ها را در کنار هم نگهداری کرد.

آنجل سیاه (black angel):

زیستگاه آنجل سیاه آمریکای جنوبی می باشد که به طور کلی دارای رنگ سیاه می باشند که این سیاهی در باله ها کم رنگتر می باشد.

بهترین تانک برای این ماهی،تانکی همراه با گیاه  و حداقل حجم 110 لیتر دارای آب با پی هاش حدود 5 تا 7 می باشد.در آکواریوم این ماهی می توان تخته سنگ نیز قرار داد.اما باید توجه داشت که فضای کافی برای شنای این ماهی وجود داشته باشد.

بهترین راه برای جفتگیری از این ماهی این است که تعدادی از این ماهی در یک آکواریوم نگهداری شود تا جفت مورد نظر یکدیگر را پیدا کنند.پس از جفتگیری یک مکان صاف برای تخمگذاری لازم است.این مکان صاف می تواند یک تخته سنگ،یک برگ پهن و یا داخل کوزه باشد.دمای لازم برای تخمریزی حدود 30درجه است و جریان آب نیز باید ملایم باشد.در هنگام تخمریزی ماهی ماده بر روی سطح صاف دراز کشیده و تخمریزی می نماید و سپس در پشت آن ماهی نر اسپرم خود را بر روی تخم ها ترشح می کند.بعد از حدودا" 3 روز نوزادان از تخم خارج می شوند.در این هنگام باید آن ها را با نوزاد میگو یا غذاهای بسیار ریز تغذیه نمود.

آنجل سیاه نیاز دارد که با غذاهای گوناگون از جمله غذاهای خشک،غذاهای منجمد مانند کرم خونی و همچنین غذاهای زنده مانند میگوی آب شور و نوزاد سایر ماهی ها تغذیه شود.

آنجل سیاه با ماهی هایی مانند گوپی،مولی،پلاتی،دمشمشیری،تترا،رازبورا،گورامی و کریدوراس سازگاری دارد و می توان آن ها را در کنار هم نگهداری کرد.

آنجل نوار سیاه (black lace angel):

آنجل نوارسیاه گونه ای از ماهی های آنجل است که دارای رنگ سیاه با باله های بلند می باشد که بر روی باله ها، نوارهای مشکی به زیبایی خودنمایی می کنند.

بهترین راه برای جفتگیری از این ماهی این است که تعدادی از این ماهی در یک آکواریوم نگهداری شود تا جفت مورد نظر یکدیگر را پیدا کنند.پس از جفتگیری یک مکان صاف برای تخمگذاری لازم است.این مکان صاف می تواند یک تخته سنگ،یک برگ پهن و یا داخل کوزه باشد.دمای لازم برای تخمریزی حدود 30درجه است و جریان آب نیز باید ملایم باشد.در هنگام تخمریزی ماهی ماده بر روی سطح صاف دراز کشیده و تخمریزی می نماید و سپس در پشت آن ماهی نر اسپرم خود را بر روی تخم ها ترشح می کند.بعد از حدودا" 3 روز نوزادان از تخم خارج می شوند.در این هنگام باید آن ها را با نوزاد میگو یا غذاهای بسیار ریز تغذیه نمود تا زمانی که آن ها به اندازه ی کافی رشد کنند و بتوانند غذاهای معمولی را دریافت کنند.

این ماهی را باید با انواع غذاها از سبزیجات گرفته تا غذاهای گوشتی تغذیه نمود.غذاهای خشک و همچنین یخ زده مانند کرم خونی  نیز مناسب است.

آنجل نوارسیاه با ماهی هایی مانند گوپی،مولی،پلاتی،دمشمشیری،تترا،رازبورا،گورامی و کریدوراس سازگاری دارد و می توان آن ها را در کنار هم نگهداری کرد.

آنجل طلائی (gold veil angel):

آنجل طلائی گونه ای از ماهی های آنجل است که دارای رنگ ترکیبی سفید و طلائی است.همچنین دارای باله های کشیده و نازک می باشد.

بهترین تانک برای این ماهی،تانکی همراه با گیاه  و حداقل حجم 110 لیتر دارای آب با پی هاش حدود 5 تا 7 می باشد.در آکواریوم این ماهی می توان تخته سنگ نیز قرار داد.اما باید توجه داشت که فضای کافی برای شنای این ماهی وجود داشته باشد.

بهترین راه برای جفتگیری از این ماهی این است که تعدادی از این ماهی در یک آکواریوم نگهداری شود تا جفت مورد نظر یکدیگر را پیدا کنند.پس از جفتگیری یک مکان صاف برای تخمگذاری لازم است.این مکان صاف می تواند یک تخته سنگ،یک برگ پهن و یا داخل کوزه باشد.دمای لازم برای تخمریزی حدود 30درجه است و جریان آب نیز باید ملایم باشد.در هنگام تخمریزی ماهی ماده بر روی سطح صاف دراز کشیده و تخمریزی می نماید و سپس در پشت آن ماهی نر اسپرم خود را بر روی تخم ها ترشح می کند.بعد از حدودا" 3 روز نوزادان از تخم خارج می شوند.در این هنگام باید آن ها را با نوزاد میگو یا غذاهای بسیار ریز تغذیه نمود تا زمانی که آن ها به اندازه ی کافی رشد کنند و بتوانند غذاهای معمولی را دریافت کنند.

آنجل طلائی نیاز دارد که با غذاهای گوناگون از جمله غذاهای خشک،غذاهای منجمد مانند کرم خونی و همچنین غذاهای زنده مانند میگوی آب شور و نوزاد سایر ماهی ها تغذیه شود.

آنجل طلائی با ماهی هایی مانند گوپی،مولی،پلاتی،دمشمشیری،تترا،رازبورا،گورامی و کریدوراس سازگاری دارد و می توان آن ها را در کنار هم نگهداری کرد.

آنجل مرمری (marble veil angel):

آنجل مرمری گونه ای از ماهی های آنجل است که دارای رنگ ترکیبی سفید،سیاه و زرد مرمری می باشد و همچنین دارای باله های کشیده و نازک است.

بهترین تانک برای این ماهی،تانکی همراه با گیاه  و حداقل حجم 110 لیتر دارای آب با پی هاش حدود 5 تا 7 می باشد.در آکواریوم این ماهی می توان تخته سنگ نیز قرار داد.اما باید توجه داشت که فضای کافی برای شنای این ماهی وجود داشته باشد.

بهترین راه برای جفتگیری از این ماهی این است که تعدادی از این ماهی در یک آکواریوم نگهداری شود تا جفت مورد نظر یکدیگر را پیدا کنند.پس از جفتگیری یک مکان صاف برای تخمگذاری لازم است.این مکان صاف می تواند یک تخته سنگ،یک برگ پهن و یا داخل کوزه باشد.دمای لازم برای تخمریزی حدود 30درجه است و جریان آب نیز باید ملایم باشد.در هنگام تخمریزی ماهی ماده بر روی سطح صاف دراز کشیده و تخمریزی می نماید و سپس در پشت آن ماهی نر اسپرم خود را بر روی تخم ها ترشح می کند.بعد از حدودا" 3 روز نوزادان از تخم خارج می شوند.در این هنگام باید آن ها را با نوزاد میگو یا غذاهای بسیار ریز تغذیه نمود تا زمانی که آن ها به اندازه ی کافی رشد کنند و بتوانند غذاهای معمولی را دریافت کنند.

آنجل مرمری نیاز دارد که با غذاهای گوناگون از جمله غذاهای خشک،غذاهای منجمد مانند کرم خونی و همچنین غذاهای زنده مانند میگوی آب شور و نوزاد سایر ماهی ها تغذیه شود.

آنجل مرمری با ماهی هایی مانند گوپی،مولی،پلاتی،دمشمشیری،تترا،رازبورا،گورامی و کریدوراس سازگاری دارد و می توان آن ها را در کنار هم نگهداری کرد.

آنجل راه راه نقره ای (silver zebra angel):

آنجل راه راه نقره ای  یکی از گونه های ماهی آنجل است که بومی مناطق آمریکای جنوبی می باشد.این ماهی دارای رنگ نقره ای همراه با نوارهای مشکی یا قهوه ای بر روی بدن است.باله های این ماهی کشیده و نازک می باشند.

بهترین تانک برای این ماهی،تانکی همراه با گیاه  و حداقل حجم 110 لیتر دارای آب با پی هاش حدود 5 تا 7 می باشد.در آکواریوم این ماهی می توان تخته سنگ نیز قرار داد.اما باید توجه داشت که فضای کافی برای شنای این ماهی وجود داشته باشد.

بهترین راه برای جفتگیری از این ماهی این است که تعدادی از این ماهی در یک آکواریوم نگهداری شود تا جفت مورد نظر یکدیگر را پیدا کنند.پس از جفتگیری یک مکان صاف برای تخمگذاری لازم است.این مکان صاف می تواند یک تخته سنگ،یک برگ پهن و یا داخل کوزه باشد.دمای لازم برای تخمریزی حدود 30درجه است و جریان آب نیز باید ملایم باشد.در هنگام تخمریزی ماهی ماده بر روی سطح صاف دراز کشیده و تخمریزی می نماید و سپس در پشت آن ماهی نر اسپرم خود را بر روی تخم ها ترشح می کند.بعد از حدودا" 3 روز نوزادان از تخم خارج می شوند.در این هنگام باید آن ها را با نوزاد میگو یا غذاهای بسیار ریز تغذیه نمود تا زمانی که آن ها به اندازه ی کافی رشد کنند و بتوانند غذاهای معمولی را دریافت کنند.

آنجل راه راه نیاز دارد که با غذاهای گوناگون از جمله غذاهای خشک،غذاهای منجمد مانند کرم خونی و همچنین غذاهای زنده مانند میگوی آب شور و نوزاد سایر ماهی ها تغذیه شود.

آنجل راه راه با ماهی هایی مانند گوپی،مولی،پلاتی،دمشمشیری،تترا،رازبورا،گورامی و کریدوراس سازگاری دارد و می توان آن ها را در کنار هم نگهداری کرد.

آنجل سفید خجالتی (white_blushing_angel):

آنجل سفید خجالتی گونه ای از ماهی های آنجل است که دارای رنگ سفید می باشد.برخی از آن ها دارای رنگ زرد بر روی سر هستند.در ماهی های جوان یک نوار قرمز بر روی چشم ماهی وجود دارد که با افزایش سن این نوار محو می شود.

بهترین تانک برای این ماهی،تانکی همراه با گیاه  و حداقل حجم 110 لیتر دارای آب با پی هاش حدود 5 تا 7 می باشد.در آکواریوم این ماهی می توان تخته سنگ نیز قرار داد.اما باید توجه داشت که فضای کافی برای شنای این ماهی وجود داشته باشد.

بهترین راه برای جفتگیری از این ماهی این است که تعدادی از این ماهی در یک آکواریوم نگهداری شود تا جفت مورد نظر یکدیگر را پیدا کنند.پس از جفتگیری یک مکان صاف برای تخمگذاری لازم است.این مکان صاف می تواند یک تخته سنگ،یک برگ پهن و یا داخل کوزه باشد.دمای لازم برای تخمریزی حدود 30درجه است و جریان آب نیز باید ملایم باشد.در هنگام تخمریزی ماهی ماده بر روی سطح صاف دراز کشیده و تخمریزی می نماید و سپس در پشت آن ماهی نر اسپرم خود را بر روی تخم ها ترشح می کند.بعد از حدودا" 3 روز نوزادان از تخم خارج می شوند.در این هنگام باید آن ها را با نوزاد میگو یا غذاهای بسیار ریز تغذیه نمود تا زمانی که آن ها به اندازه ی کافی رشد کنند و بتوانند غذاهای معمولی را دریافت کنند.

این ماهی را باید با انواع غذاها از سبزیجات گرفته تا غذاهای گوشتی تغذیه نمود.غذاهای خشک و همچنین یخ زده مانند کرم خونی  نیز مناسب است.

آنجل سفید خجالتی با ماهی هایی مانند گوپی،مولی،پلاتی،دمشمشیری،تترا،رازبورا،گورامی و کریدوراس سازگاری دارد و می توان آن ها را در کنار هم نگهداری کرد.

چاقو ماهي دلقك يا همان چاقو ماهی( Clown Knife )يكي از ترسناك ترين ماهيان آب هاي گرم است. سر كشيده ،فك پائيني (متحرك) بزرگ . پشت قوز دار ،قيافه ي عجيب و غريب اين ماهي را شكل مي دهد.شنا كردن آنها شب هنگام به عقب و جلو بسيار جالب است .اين ماهي بومي تايلند ،مالزي ،هند و سوماترا است.اغلب چاقو ماهيان بيشتر فعاليتشان را در شب هنگام انجام مي دهند ماهيان بسيار انعطاف پذيري بوده و قادر به شنا كردن به جلو و عقب بصورت يكسان هستند . وقتي تغيير جهت مي دهند مي توانند در طول بدنشان بپيچند به طوري كه ممكن است تصور شود اين ماهيان فاقد استخوان پشتي هستند . با وجود طول زياد و جثه ي بزرگ عرض بسيار كمي دارند . چنين حالتي به آنها اين اجازه را مي دهد كه در جاها و فضاها ي بسيار كوچكي جا شوند كه حتي صاحبان ماهي هم تصور كنند كه چاقو ماهيشان همچون كرم خزيده و بدان جا رسيده است .

گورامی شکلاتی ماهی ای صلح جو است که دارای رنگ متمایل به سبز و قهوه ای است و دارای خط های عمودی زرد در امتداد بدن می باشد.اغلب آن ها دارای نقطه ای سیاه بر روی نوار زرد در بین دم و بدن می باشند.زیستگاه گورامی شکلاتی شبه جزیره ی مالاگا و سوماترا می باشد.این ماهی جزء دسته ماهی های لابیرنت نیز می باشد.این بدین معنا است که این ماهی دارای دستگاه تنفس خاص و متفاوتی با سایر ماهی ها است.این ماهی ها دارای عضوی می باشند که به آن ها این امکان را می دهد تا مستقیما" از هوا تنفس کنند.این ویزگی به آن ها این اجازه را می دهد که در سطح آب شنا کنند.

گورامی شکلاتی ماهی حساسی است که حداقل حجم آکواریوم آن باید حدود 114 لیتر باشد.این ماهی به آسانی دچار بیماری های پوستی می شود.لذا کیفیت خوب آب از ارکان مهم در نگهداری این ماهی می باشد.گورامی شکلاتی آکواریومی با گیاهان انبوه و دمای 24 تا 29 درجه ی سلسیوس را ترجیح می دهد.

بهترین راه برای تشخیص جنسیت این ماهی این است که لوله ی ماهی نر برجسته تر است و به دم ماهی نزدیک تر می باشد.همچنین ماهی نر دارای باله های تیز تری می باشد.گورامی شکلاتی تخم ها را در دهان خود نگهداری می کند.در هنگام جفتگیری، ماهی نر و ماده به ته آکواریوم رفته و ماهی ماده تخم ها را در دهان خود جمع آوری می کند.ماهی ماده 14 روز تخم ها را در دهان خود حمل می کند و در این مدت غذا نمی خورد.بنابراین باید قبل از جفتگیری،ماهی ماده در شرایط خوبی قرار گرفته باشد.

گورامی شکلاتی جانوری همه چیزخوار است و بهتر است که در رژیم غذایی آن انواع غذاها از جمله جلبک دریایی، غذاهای منجمد، کرم خونی و میگوی آب شور قرار گیرد.

این ماهی با ماهی هایی همچون گوپی، پلاتی، رازبورا، انواع تترا و انواع لوچ ها سازگاری دارد.

اندازه ی این ماهی که بومی آب های کره-چین- ویتنام جنوبی و تایوان است تا ۹سانتی متر می رسد.این ماهی برای اولین بار در سال ۱۸۶۸در پاریس مورد استفاده جهت نگهداری در آکواریوم قرار گرفت و بدون شک می توان گفت که با ورود این ماهی به دنیای آکواریوم بررسی ماهی های زینتی اب های شیرین و نگهداری آن ها در آکواریوم شروع گردید.

بدن این ماهی نسبتا دراز و باله های آن کشیده و عمودی می باشند.رنگ اصلی آن قهوه ای -سبز ویا خاکستری است.بر روی بدن این ماهی نوارهای آبی متمایل به سبز در متن قرمز قرار دارد.باله های پشتی-دمی و مخرجی دارای انشعابات نسبتا طویلی می باشند.

برای ماهی های بالغ حرارت ۱۵تا۲۰ درجه ی سانتیگراد مساعد است.ولی هنگام تخمریزی گرمای آب باید به ۲۰تا۲۴ درجه ی سانتیگراد افزایش یابد.

نگهداری آن در داخل آکواریوم با سایر ماهی ها درست نیست.زیرا این ماهی بسیار جنگجو است و باعث ایجاد مزاحمت برای سایر ماهی ها می گردد.به منظور تخمگیری از آن باید حتما مدتی قبل از تخمریزی انواع غذای زنده به آن داده شود.

جلبکخوار طلائی دارای رنگ طلائی بر روی بدن وخطی افقی درطرفین بدن می باشد.زیستگاه این ماهی شمال هند می باشد.معمولا" نگهداری این ماهی در آکواریوم به منظور کنترل رشد جلبک ها است.

 آکواریومی با حجم 150 لیتر،همراه با گیاهان و فضاهایی برای پنهان شدن آن و دمای 23 تا 26 درجه ی سانتی گراد شرایطی مناسب را برای این ماهی به وجود می آورد.این ماهی شرایط مختلف آب را تحمل می کند.اما باید شرایط آب ثابت باشد تا از وارد آمدن استرس به ماهی جلوگیری شود.در آکواریوم های کوچکتر این ماهی از قلمرو خود دفاع می کند.در زمانی که این ماهی با ماهی هایی همچون دیسکس، آنجل و انواع کتفیش ها نگهداری شود باید توجه داشت که قلمروطلبی آن ممکن است موجب آزار این ماهی ها شود و یا نزاع در آکواریوم رخ دهد.

تولید مثل این ماهی درون آکواریوم تا به حال موفقیت آمیز نبوده است.

غذای اصلی این ماهی، جلبک می باشد که می تواند آن را از دریاچه و آبگیرهای جلبکدارتهیه نمود.

جلبکخوار طلائی با ماهی هایی همچون بارب، گورامی، مولی و دم شمشیری سازگاری دارد.

زیستگاه کت فیش الکتریکی، زئیر و کامرون می باشد.این ماهی از جمله ماهیان نظافتچی صلح جو می باشد.دارای سه نوع مختلف اکلیفر، دکروس و آنجلیکوس می باشد.

آکواریومی با حجم 190 لیتر یا بزرگتر، با دمای ثابت و حدود 24 تا 5/27 درجه ی سانتی گراد و همراه با تخته سنگ و گیاه، محیطی طبیعی را برای این ماهی فراهم می کند.همچنین باید در آکواریوم مکان هایی برای پنهان شدن این ماهی در نظر گرفته شود.

این ماهی دارای قسمت های برنده ای بر روی باله ی پشتی می باشد که وسیله ی دفاعی خوبی برای آن می باشد و در هنگام شکار این ماهی باید به این نکته توجه کرد.

تا به حال تولید مثل این ماهی در درون آکواریوم موفقیت آمیز نبوده است.

کتفیش الکتریکی همه چیز خوار است و باید آن را با غذاهایی همچون کرم خونی خشک، انواع غذاهای خشک و انواع غذاهای منجمد تغذیه نمود.

این ماهی با ماهی هایی همچون گورامی، انواع لوچ ها و انواع بارب ها و تترا ها در اندازه های بزرگ

بلک گوست، روح ماهي یا روح سیاه ماهي ای است كه جز در يك مورد هرگز در آکواریوم تكثير نشده است و تماماً با صيد از طبيعت وارد بازار مي شود بطور كلي در رودخانه ي آمازون و شاخه هاي منتهي به اين رودخانه و نيز در رودخانه هاي پاراگوئه يافت مي شود . دليل نامگذاري اين ماهي به نام روح سياه بدين دليل است كه افراد بومي و محلي بر اين باورند كه روح خويشاوندان مرده ي آنها در اين ماهي ها زندگي مي كنند.این ماهی جزء دسته ی ماهیان نایف می باشد.در كل آب كهنه براي اين ماهي بهتر است.اگر آب آکواریوم به طور منظم تعویض شود و بيش از حد به آنها غذا داده نشود به خوبي رشد خواهند كرد و سالم خواهند ماند.اين ماهي اغلب ترجيه مي دهد تا در تاريكي شب كارهاي خود را انجام دهد و به تكاپو در آكواريوم بپردازد.ماهيان بسيار جالبي هستند كه اكثر افراد را مجذوب خود مي سازند و دليل اين جذابيت آنها برخي از رفتارهاي خارق العاده ي آنهاست كه در زير به ذكر آنها مي پردازيم.يكي از عادت هاي آنها شنا كردن موج وار ، وارونه شنا كردن و عقب عقب حركت كردنشان است . اين ماهي قادر است به همان خوبي كه به جلو حركت مي كند به عقب نيز حركت كند.همچنين از ديگر رفتارهای جالب آن ها اين است كه خيلي زود ياد مي گيرند كه از دست شما غذا بخورند .
روح ماهي ها مي توانند تا حدود 50-40 سانتي متر رشد كنند . ولي به طور متوسط تا حدود 30 سانتي متر رشد مي كنند البته شايد يكي از دلايل رشد كم تر آنها نگهداري روح ماهي در تانك هاي كوچك مي باشد.اين ماهي در سه رنگ مختلف وجود دارد.يكي از نكات مهم در نگهداري آن ها كه اغلب نيز مراعات نمي شود اين است كه نبايد دو روح ماهي سياه را با هم در يك تانك نگهداری نمود در اين صورت آن ها به مجادله با يكديگر خواهند پرداخت و اين شرايط وقتي وخيم تر مي شود كه آكواريوم شما كوچك باشد.از ديگر نكات مهم در رابطه با روح ماهي اين است كه حتماً بايد در آكواريوم مكاني براي مخفي شدن آن ها وجود داشته باشد.براي اين منظور مي توانيداز صخره ها و دكورهاي سراميكي استفاده كنيد.همچنين اگر در آكواريوم گياه آبزي به اندازه ي كافي وجود داشته باشد، اين گياهان مي توانند آشيانه ي مناسبي را بطور طبيعي براي اين ماهي به وجود آورند.در صورت عدم وجود چنين مكاني ماهي خود را به گوشه هاي بخاري ، فيلتر و ... نزديك مي كند.البته راهي نيز براي كلك زدن به آنها وجود دارد.براي اين منظور تكه اي از سفالي كه در بام ساختمان به كار مي رود به شيشه ي روبروي آكواريوم تكيه دهيد (براي اين منظور مي توانيد از تكه سنگي صاف نيز استفاده كنيد) در اين صورت ماهي به طور مداوم سعي مي كند كه خود را در آنجا پنهان كند.بدین ترتيب شما مي توانيد بیشتر اوقات، ماهي را در جلو يا مركز آكواريوم مشاهده كنيد .
روح ماهي سياه غذاهاي زنده ي كوچك را به خوبي مي خورد.اليته اغلب مي توان با غذاهاي يخ زده و يا حاضري ديگر آن ها را تغذيه کرد.بيماري هاي شايع اين ماهي شامل انگل ها و ايك ( سفيدك )است.اين ماهي آكواريومي با نور ملایم را ترجيه مي دهد.سعي كنيد براي پوشش تانك اين ماهي از سنگ هاي روشن استفاده كنيد تا روح ماهي به خوبي جلوه كند و در تانك ناپديد نشود.دماي قابل تحمل 28-22 درجه است .

تترای قلب خونی نام خود را از نشانی که بر روی بدن دارد گرفته است.این ماهی دارای قسمتی به رنگ قرمز بر روی بدن نزدیک به آبشش ها می باشد.زیستگاه این ماهی آمریکای جنوبی است.نگهداری تترای قلب خونی کار دشواری است و انتخاب آن برای نگهداری، گام بزرگی برای یک آکواریوم دار حرفه ای شدن است.

آکواریومی با گیاهان فراوان و حداقل حجم 114 لیتر شرایط ایده آل طبیعی را برای این ماهی فراهم می کند.قرار دادن تخته سنگ و تکه های چوب به کاهش استرس ماهی کمک می کند.دمای 22 تا 25 درجه ی سانتی گراد، پی هاش اسیدی ملایم و فیلتراسیون قوی، بهترین شرایط را برای تترای قلب خونی ایجاد می کند.

تترای قلب خونی در هر زمانی که بخواهد تخمریزی می کند و تشخیص زمان آن به خوبی ممکن نیست.به همین علت فراهم کردن فضای طبیعی برای در امان ماندن تخم ها در آکواریوم یا استفاده از زایشگاه ضروری است.پی هاش اسیدی ملایم بهترین پی هاش برای تخمریزی می باشد.پس از تخمریزی لازم است که والدین از آکواریوم خارج شوند.پس از خروج لارو ها از تخم باید آن ها را با نوزاد میگوی آب شور یا غذاهای پودر شده تغذیه نمود.

این ماهی را می توان با انواع غذا ها از جمله میگوی آب شور، کرم خونی، دافنی و انواع غذاهای خشک تغذیه نمود.

تترای قلب خونی با ماهی هایی از جمله گورامی، دانیو، رازبورا، دیسکس، آنجل، گوپی، پلاتی، مولی، دم شمشیری و سایر گونه های تترا سازگاری دارد.

تترای فانتوم سیاه ماهی ای صلح جو است که دارای زندگی گروهی می باشد.زیستگاه این ماهی، قسمت های مرکزی برزیل است.فانتوم سیاه نام خود را از رنگ سیاه و سفید خود گرفته است.ماهی نر دارای باله ی پشتی بلند تر و رنگ درخشان تر می باشد.

بخش هایی برای پنهان شدن در آکواریوم مانند تخته سنگ ها، گیاهان و تکه های چوب، به این ماهی احساس امنیت می دهد.همچنین ساخت سازه های غار مانند که از جمله امکانات محیط طبیعی زندگی این ماهی می باشد نیز حائز اهمیت است.دمای مناسب برای این ماهی در حدود 22 تا 28 درجه ی سانتی گراد است.

فانتوم سیاه در هر زمانی که بخواهد تخمریزی می کند و تشخیص زمان آن به خوبی ممکن نیست.به همین علت فراهم کردن فضای طبیعی برای در امان ماندن تخم ها در آکواریوم یا استفاده از زایشگاه ضروری است.پی هاش اسیدی ملایم بهترین پی هاش برای تخمریزی می باشد.پس از تخمریزی لازم است که والدین از آکواریوم خارج شوند.پس از خروج لارو ها از تخم باید آن ها را با نوزاد میگوی آب شور یا غذاهای پودر شده تغذیه نمود.

این ماهی را می توان با انواع غذا ها از جمله میگوی آب شور، کرم خونی، دافنی و انواع غذاهای خشک تغذیه نمود.

فانتوم سیاه با ماهی هایی از جمله گورامی، دانیو، رازبورا، دیسکس، آنجل، گوپی، پلاتی، مولی، دم شمشیری و سایر گونه های تترا سازگاری دارد.

کریدوراس استربا از جمله ماهیان صلح جو می باشد که در کف رودخانه های آمریکای جنوبی زندگی می کند.

کریدوراس استربا آکواریومی تاریک همراه با جریان ملایم آب را ترجیح می دهد.همچنین باید در آکواریوم این ماهی پوشش پراکنده ی گیاهی، دمای بین 21 تا 25 درجه ی سانتی گراد و فضای خالی بسیار برای شنای آن موجود باشد.

در زمان جفتگیری، ماهی نر سبیلک های خود را به سبیلک های ماهی ماده متصل می کند و در این زمان عمل لقاح انجام می گیرد. ماهی ماده تخم ها را در کیسه ای مخصوص که بر روی باله ی پشتی قرار دارد حمل می کند.سپس آن ها را بر روی برگ گیاهان یا هر سطح مسطح دیگری قرار می دهد.لارو ها پس از 3 تا 5 روز از تخم خارج می شوند.در این زمان باید لارو ها را با کرم های ذره بینی یا پلانگتون های ذره بینی تغذیه نمود.

کریدوراس استربا جانوری همه چیز خوار است و می توان آن را با انواع غذاهای خشک و منجمد تغذیه نمود.

این ماهی با ماهی هایی همچون گوپی، مولی، پلاتی، دم شمشیری، انواع تترا، انواع بارب، دیسکس، آنجل،رازبورا و گورامی سازگاری دارد و می توان آن ها را در کنار هم نگهداری نمود.

زیستگاه کریدوراس نانوس انشعاب های رودخانه های بزرگ در آمریکای مرکزی و آمریکای جنوبی می باشد.نانوس ماهی ای صلح جو است که در قسمت های پایینی آکواریوم شنا می کند.این ماهی دارای رنگی طلائی همراه با نقطه های سیاه بر روی بدن می باشد.

این ماهی نیاز به یک آکواریوم گیاهی دارد تا فضای کافی برای پنهان شدن داشته باشد که بتواند خود را از نور مخفی کند.همچنین سطح کف آکواریوم نیز باید دارای سنگ ریزه های نرم باشد تا هنگامی که ماهی برای تغذیه، کف آکواریوم را تفتیش می کند به دهان آن آسیب نرسد.کریدوراس نانوس زندگی گروهی را ترجیح می دهد.بنابراین یک گروه شش نفره یا بیشتر از آن می تواند بهترین گزینه برای نگهداری باشد.دمای مناسب برای نگهداری این ماهی در حدود 22 تا 26 درجه است.

برای جفتگیری، تعدادی از این ماهی را در کناره یکدیگر قرار دهید و اجازه دهید که جفت مورد نظر یکدیگر را پیدا کنند.تخم های گذاشته شده توسط ماهی نر بارور می شوند و پس از حدودا" 5 روز نوزادان از تخم خارج می شوند.در این هنگام باید نوزادان را با نوزاد میگوی آب شور تغذیه نمود.

نانوس موجودی همه چیزخوار است، اما باید رژیم غذایی آن متعادل باشد و انواع غذاهای خشک، کرم منجمد و حتی غذای زنده به آن داده شود.

این ماهی با ماهی های گوپی، مولی، پلاتی، دمشمشیری، دیسکس، آنجل، رازبورا، گورامی و انواع تترا سازگاری دارد و با مسالمت در کنار آن ها زندگی می کند.

کریدوراس جولی ماهی ای صلح جو است که در سطح پایینی آکواریوم شنا می کند.زیستگاه این ماهی انشعاب های رودخانه های بزرگ آمریکای جنوبی می باشد.دارای بدن نقره ای همراه با نقطه های مشکی از ابتدای سر تا انتهای دم می باشد.

این ماهی نیاز به یک آکواریوم گیاهی دارد تا فضای کافی برای پنهان شدن داشته باشد که بتواند خود را از نور مخفی کند.همچنین سطح کف آکواریوم نیز باید دارای سنگ ریزه های نرم باشد تا هنگامی که ماهی برای تغذیه، کف آکواریوم را تفتیش می کند به دهان آن آسیب نرسد.کریدوراس جولی زندگی گروهی را ترجیح می دهد.بنابراین یک گروه شش نفره یا بیشتر از آن می تواند بهترین گزینه برای نگهداری باشد.دمای مناسب برای نگهداری این ماهی در حدود 22 تا 26 درجه است.

برای تولید مثل این ماهی تعدادی از آن ها را درکنار هم نگهداری کنید و اجازه دهید که جفت مورد نظر، یکدیگر را پیدا کنند.پس از تخمریزی باید والدین از آکواریوم خارج شوند یا این که تخم ها به آکواریوم دیگری منتقل شوند.لارو ها پس از حدودا" 5 روز از تخم خارج می شوند.در این زمان باید آن ها را با نوزاد میگوی آب شیرین تغذیه نمود.

این ماهی موجودی همه چیزخوار است، اما باید رژیم غذایی آن متعادل باشد و انواع غذاهای خشک، کرم منجمد و حتی غذای زنده به آن داده شود.

کریدوراس جولی با ماهی های گوپی، مولی، پلاتی، دمشمشیری، دیسکس، آنجل، رازبورا، گورامی و انواع تترا سازگاری دارد و با مسالمت در کنار آن ها زندگی می کند.

زیستگاه کریدوراس پاندا، شاخه های فرعی رودخانه های آمریکای مرکزی و جنوبی می باشد.ماهی صلح جو است که در سطح پایینی آکواریوم و در کف آن شنا می کند.دارای رنگ طلائی همراه با خط های مشکی عمودی بر روی چشم و باله ی پشتی می باشد.

این ماهی نیاز به یک آکواریوم گیاهی دارد تا فضای کافی برای پنهان شدن داشته باشد که بتواند خود را از نور مخفی کند.همچنین سطح کف آکواریوم نیز باید دارای سنگ ریزه های نرم باشد تا هنگامی که ماهی برای تغذیه، کف آکواریوم را تفتیش می کند به دهان آن آسیب نرسد.کریدوراس پاندا زندگی گروهی را ترجیح می دهد.بنابراین یک گروه شش نفره یا بیشتر از آن می تواند بهترین گزینه برای نگهداری باشد.دمای مناسب برای نگهداری این ماهی در حدود 22 تا 26 درجه است.

اطلاعات کافی در مورد تولید مثل این ماهی در دسترس نیست.اما تو صیه می شود که برای جفتگیری از این ماهی گروهی از آن ها در کنار هم نگهداری شوند.

این ماهی موجودی همه چیزخوار است، اما باید رژیم غذایی آن متعادل باشد و انواع غذاهای خشک، کرم منجمد و حتی غذای زنده به آن داده شود.

این ماهی با ماهی های گوپی، مولی، پلاتی، دمشمشیری، دیسکس، آنجل، رازبورا، گورامی و انواع تترا سازگاری دارد و با مسالمت در کنار آن ها زندگی می کند.

ماهی های این خانواده عموما" کوچک بوده و حتی نگهداری نمونه های بالغ آن نیز در آکواریوم عملی نیست.از اختصاصات آن ها چشم های بزرگ،دهان بزرگ و دو باله ی پشتی مجزا است که دومین باله از نظر شکل و اندازه مشابه باله ی مخرجی می باشد.همان گونه که از اسم آن ها پیداست،بیشتر ماهی های کاردینال قرمز رنگ بوده ولی برخی از آن ها سیاه،زرد و یا ترکیبی از این رنگ ها می باشند.علائم سیاه روی بدن آن ها از عوامل تشخیص گونه های مختلف به حساب می آیند.

این ماهی ها خجول بوده و روز ها در پناهگاه های خود پنهان شده و دارای فعالیت شبانه می باشند.هرگز نباید آن ها را با ماهی های کوچک دیگر در آکواریوم نگهداری نمود،در غیر این صورت هر شب از تعداد آن ها کاسته خواهد شد.در طبیعت معمولا" از صدف های حلزونی به عنوان پناهگاه استفاده می نمایند.در این گونه موارد،ماهی انگل حلزون نشده بلکه فقط از پوشش صدفی آن به عنوان پناهگاه استفاده می نماید.برای نگهداری آن ها در آکواریوم حتما" باید پناهگاه های مناسب در آکواریوم تعبیه شود.اگر این ماهی ها بدانند که در مواقع لزوم به آسانی می توانند خود را پنهان نمایند،حالت خجول بودن آن ها کاهش می یابد.

امکان تخمریزی ماهی های کاردینال در آکواریوم های خانگی مانند آکواریوم های عمومی وجود دارد.در برخی از گونه ها دوره ی رشد و نمو تخم در داخل دهان ماهی انجام می گیرد.در صورتی که برخی دیگر برای این منظور در داخل صدف نرم تنان لانه می سازند.تخم ها معمولا" بر روی سطح صاف داخل صدف ریخته می شود.در هر تخمریزی معمولا"۱۰۰ عدد تخم یا بیشتر ریخته می شود.

از ماهی های این خانواده حدود بیست گونه در خلیج فارس و دریای عمان زندگی می کنند که ارزش شیلاتی ندارند و حتی تاکنون استفاده هایی از آن ها برای نگهداری در آکواریوم نیز صورت نگرفته است.

گورامی دارف شامل تنوع رنگ بسیاری است و دارای رنگ های آبی، قرمز و آبی براق می باشد.این ماهی دارای درخشندگی رنگین کمانی بر روی بدن است که این درخشندگی در جنس نر برجسته تر است. این ماهی جزء دسته ماهی های لابیرنت است.این بدین معنا است که این ماهی دارای دستگاه تنفس خاص و متفاوتی با سایر ماهی ها است.این ماهی ها دارای عضوی می باشند که به آن ها این امکان را می دهد تا مستقیما" از هوا تنفس کنند.این ویزگی به آن ها این اجازه را می دهد که در سطح آب شنا کنند.

آکواریومی با حداقل حجم 57 لیتر با دمای 22 تا 28 درجه ی سانتی گراد برای این ماهی مناسب است.وجود گیاهان طبیعی در آکواریوم  نیز اهمیت زیادی دارد.استفاده از سنگ های تیره موجب می شود که درخشندگی ماهی پدیدار تر شود.فیلتراسیون مناسب و تعویض مقداری از آب آکواریوم در زمان های مشخص به جلوگیری از بیمار شدن ماهی کمک می کند.گورامی دارف ماهی ای صلح جو و خجالتی است.در صورت نگهداری آن ها به صورت جفت، دو ماهی با هم شنا می کنند.از نگهداری این ماهی با ماهی های بزرگتر و پرخاشگر خودداری نمایید.معمولا" صداهای بلند موجب ترساندن این ماهی می شود.بنابراین بهتر است که آکواریوم این ماهی در محلی آرام نگهداری شود.

تشخیص جنسیت در این ماهی از طریق باله ی مخرجی امکان پذیر است.باله ی مخرجی در ماهی نر نوک تیز است در صورتی که این باله در ماهی ماده گرد می باشد.دارف از دسته ماهی های تخم گذار است.در زمان جفتگیری، ماهی نر لانه های حبابی در زیر برگ های شناور در سطح آب درست می کند.ماهی ماده در سطح آب تخمریزی می کند و تخم ها در درون لانه های حبابی قرار می گیرند.قبل از انجام عملیات جفتگیری باید ارتفاع آب را کاهش داد و به کمتر از 15 سانتی متر رساند.پس از تخمریزی لازم است که ماهی ماده از آکواریوم خارج شود.زیرا مورد حمله از طرف ماهی نر قرار می گیرد.پس از 2 یا 3 روز از انجام تخمریزی ماهی نر نیز باید از آکواریوم خارج شود.پس از خروج لارو ها از تخم آن ها را با آنفوزوئر تغذیه نمایید و هنگامی که بزرگتر شدند می توانید از نوزاد میگوی آب شیرین نیز استفاده کنید.

دارف ماهی ای همه چیز خوار است و می توان آن را با انواع غذاهای خشک و انواع غذاهای پروتئینی تغذیه نمود.

دارف با ماهی هایی از جمله مولی، دم شمشیری، گوپی، پلاتی، انواع تترا، دانیو، رازبورا و انواع بارب سازگاری دارد.

نام : ماکرو

نام های دیگر : سیچلاید الکتریکی زرد یا آبی ( Electricity cichlid  ) و سیچلاید قناری .

نام علمی : Labidochromis caeruleus

خصوصیات فیزیکوشیمیایی : دما = 24-28 درجه سانتیگراد – PH=7.6-8.6

زیستگاه اصلی : دریاچه ملاوی

جایگیری : تمام نقاط آکواریوم

اندازه : ماکروهای نر تا 6 اینچ ( 15 سانتی متر ) و ماکروهای ماده تا 3.5 اینچ ( 9 سانتی متر ) رشد می کنند .

رنگ ها : سفید ، آبی و زرد . 

غذا : همه چیزخوار بوده و جلبک روی گیاهان ، حشرات ، حلزون و غذاهای رایج ماهی ها را می خورند . آنها به غذای زیادی احتیاج دارند که بهتر است بخش زیادی از غذای آنها را مواد گیاهی تشکیل دهد . برای این منظور می توان آنها را با نخودفرنگی ، کاهو ، اسفناج و غذاهای خشکی مثل پولکی گیاهی ( نظیر Sera Flora ) تغذیه کرد . هم چنین تخم میگوی زنده یا فریز شده مکمل غذایی خوبی برای آنها محسوب می شود . توصیه می شود به آنها کرم فشرده ( توبی فیکس ) و کرم خونی ندهید .

رایج ترین بیماری آنها می تواند نفخ و بادکردن شکم باشد که بیماری خطرناکی بوده و خیلی سخت درمان می شود . برای جلوگیری از آن می شود کیفیت آب را بالا برده و غذاهای سرشار از پروتئین به آنها نداد .

شرایط تانک : در تانک آنها باید چاله ها ، سوراخ ها و مکان های مخفی شدن بسیاری را با سنگ ها تهیه کرد . هم چنین می توان از مرجان در تانک آنها استفاده کرد . حجم آکواریوم آنها باید زیاد بوده و آب تانک کمی سخت و قلیایی باشد .

رفتار : ماکروها ماهی های جذابی هستند و به راحتی نگهداری و تکثیر می شوند . آنها به شرایط دمایی خاصی نیاز نداشته و در دماهای مختلفی قادر به زندگی هستند . ماکرو برای افرادی که مایلند از تانک دسته جمعی نگهداری کنند مناسب بوده و با ماهیان زیادی سازگار است . از عادت های آنها هم می توان به جستجوی کنجکاوانه ی آنها بین شن ها و چاله ها اشاره کرد که این کار را توسط دهان و دندان تیز خود انجام می دهند . هم چنین ممکن است ماکروها گیاهان را از ریشه در بیاورند که می توان از گیاهان مقاومی چون cryptocoryne  و Arubias در تانک آنها استفاده کرد .  

تشخیص جنسیت : معمولاً نرها از ماده ها بزرگتر بوده و لکه های قهوه ای یا مشکی روی بدن نرها تیره تر از ماده هاست . اغلب رنگ چشم و دهان نرها مایل به قهواه ای می باشد .  

نحوه تکثیر : برای ترقیب آنها به جفت گیری و آماده سازی آنها برای تکثیر تعدادی ماکرو را به نسبت 1 نر به 3 ماده در یک تانک قرار داده و آنها را با میگوی نمکی یا لارو پشه تغذیه کنید . بعد از چند هفته در صورتی که PH آب بین 7.8 تا 8.2 و دمای آب 77-82 درجه فارنهایت ( 25-28 درجه سانتیگراد ) باشد به تدریج رفتارهای جفت گیری را در خود نشان می دهند .

نکته : معمولاً ماکروهایی که اندازه آنها 2.5-3 سانتی متر است به بلوغ رسیده و جفت گیری می کنند . 

ابتدا ماکروی نر یک سطح صاف مانند سنگ را انتخاب کرده و ماده را به آن محل جذب می کند . پس از جفت گیری ماکروی ماده تخم ریزی کرده و ماکروی نر تخم ها را بارور می کند . ( تخم ریزی حدود 1 ساعت به طول می انجامد . )  

ماکروها دهان پرور بوده یعنی تخم ها و بچه های خود را در دهان خود بزرگ می کنند ، اما این کار ممکن است برای ماکروی ماده مضر باشد ، چرا که در طول دوران نگهداری از بچه ها ( حدود 4 هفته ) ماکروی ماده غذا نخورده یا به مقدار بسیار کمی غذا می خورد که این می تواند موجب تضعیف ماکروی ماده شود . به همین جهت توصیه می شود پس از بارور شدن تخم ها والدین را از تانک خارج کرده و به تانک دیگری منتقل کنید .  

پس از هچ شدن تخم ها والدین را از تانک خارج کرده و به تانک دیگری منتقل کنید . در این مدت بچه ها از کیسه ی چربی زیر شکم تغذیه می کنند ولی پس از چند روز با تمام شدن کیسه ی چربی آنها باید بچه ها را با آرتمیا تغذیه کنید . پس از دو هفته از تولد بچه ماکروها دم و نوک آنها نمایان شده و پس از سه هفته بدن آنها شکل می گیرد .توجه : ماکروهای کوچک 10 تا 15 بچه و ماکروهای بزرگ 25 تا 30 بچه را در دهان خود پرورش می دهن

این ماهی از لحاظ سیستماتیک در راسته سوف ماهیان و خانواده سیکلیدها و جنس سیکلاسوما قرار میگیره . نام علمی این ماهی Cichlasoma octofasciatum ست . واژه octofasciatum به معنی هشت خط هست و اشاره به 8 نوار تیره عرضی داره که روی بدن ماهی کشیده شده . این ماهی در بازار ایران اسامی گوناگونی داره مثل سیکلید کله قویی !

ماهی جک دمپسی یک ماهی رنگارنگ زیبا ست . هر چند که استرس می تونه رنگ این ماهی رو تحت تاثیر قرار بده و به خاکستری یا سیاه دگرگون کنه ؛ اما اگر در شرایط خوبی نگهداری بشه واقعن زیباست و رنگی دیدنی داره ؛ زمینه ای تیره با نقاط بسیار زیبا و درخشان مثل جواهر ! بعضی از انواع این ماهی هم کمیاب هستن و همین کمیاب بودن باعث افزایش قیمت جهانی اونها شده .  

این ماهی در اصل بومی آمریکای مرکزیه . دمای 22 تا 30 درجه سانتی گراد رو تحمل کرده ولی 25 تا 28 درجه برای زیستش مناسب تره .p.H خنثی و در محدوده 7 تا 8 مناسبه . طول عمر این ماهی بیش از 10 سال گزارش شده . طول ماهی تا 20 سانتی متر هم میرسه و در این اندازه آماده تولید مثل میشه . ماهی جک دمپسی در زیستگاه طبیعی از کرم ها ، سخت پوستان ، حشرات و ماهیان کوچک تغذیه می کنه . ولی در آکواریوم میشه با غذاهای مختلف تغذیه ش کرد و از این لحاظ ماهی سخت گیری نیست . در زمان نوزادی باید اونها رو با آرتمیاهای زنده درشت و کرم خاکی زنده تغذیه کرد . از غذا های خشک و فریز شده از کرم توبیفکس ( مکعب های کوچک ) استفاده میکنن . همینطور کرم خونی منجمد . بهتره که از غذاهای شرکت تترا که بصورت پولکی یا Flake و گرانول برای این نوع ماهی ها بنام تترا سیکلید تهیه شده استفاده کرد ! - تفاوت ماده و نر و شیوه تولید مثل سیکلید جک دمپسی : سن بلوغ جنسی این ماهی در شرایط نرمال در حدود یک سالگی و به طور کلی زیر 15 ماهگی پس از تولد رخ میده و پس از بلوغ می تونه چند بار در سال تخم ریزی کنه . این ماهی بین 500 تا 800 تخم میریزه . رفتار تولید مثلی ماهی جک دمپسی مانند رفتار کلاسیک بیشتر سیکلید هاست .این ماهی یکی از ساده ترین ماهیان برای تکثیر شناخته میشه . در موقع تکثیر بهترین دما سیکلید ۲۶ درجه سانتی گراد هست . نر ها معمولا بزرگ تر ، رنگین تر و دارای باله دمی و مخرجی دراز تری هستن . همچنین در نرهای مسن تجمع بافت چربی بیشتری رو میشه در ناحیه سر مشاهده کرد و به همین جهت در ایران به این ماهی گاه کله قویی هم گفته میشه ! - رفتار شناسی ماهی جک دمپسی : ماهی جک دمپسی ماهی شرور و ستیزه جوو نا آرومیه و معمولن تند خوییش رو با جوئل فیش یا جواهر ماهی مقایسه میکنن . البته گاهی خجالتی به نظر میآد و اگر در دکور آکواریوم غارهایی برای مخفی شدن این ماهی درست کنید ، بیشتر ترجیح میده که در این پناهگاه ها استراحت کنه . نگهداری ماهیان نر این گونه با هم در یک مخزن مشکل سازه ( مگر اینکه مخزن خیلی بزرگ باشه ) در ضمن معرفی ماهی ماده غیر بالغ یا غیر آماده به مخزن حاوی نر بالغ در زمان تولید مثل ممکنه باعث مرگ ماهی ماده به وسیله ماهی نر بشه ؛ از طرفی ، وقتی یک نر و ماده آماده با هم جفت شدن ، آکواریوم محیط نا امنی برای سایر ماهیها ( چه از این گونه و چه سایر گونه ها ) بوجود میاد چون با نزدیک شدن ماهی های دیگه به محل تخم ریزی دمپسی ها ، سرنوشتشون مرگ یا آسیب های جدی خواهد بود . برای تخم ریزی ، ابتدا سنگ صاف و صیقلی ای مثل یک تکه سرامیک رو در داخل آکواریوم اونها قرار میدیم . والدین اقدام به پاک نمودن سطح اون می کنن . سپس تخم ریزی و لقاح انجام می شه . طول دوره انکوباسیون ( یعنی زمانی که طول می کشه تا نوزادان از تخم خارج بشن ) سه روز بوده و پس از اون والدین نوزادان رو در گودالی که از قبل در کف ماسه های آکواریوم حفر کردن میبرن و در اونجا ازشون مراقبت میکنن ! معمولا ماهی ها هر روز یا یک روز در میون گودال جدیدی ساخته و بچه ماهیان رو به اونجا منتقل می کنن و این کار تا روز دهم تولد یعنی تا زمانی که شنای آزاد بچه ماهیان شروع می شه ادامه پیدا میکنه ! نکته مهم در پرورش این ماهی ها اینه که دمپسی ها از تخم ها و نوزادان به شکل بسیار مطلوبی مراقبت میکنن و مراقبت از نوزادان بین ماهی نر و ماده تقسیم می شه . رفتار این ماهیها با فرزندان به حدی دوستانه ست که پرورش دهنده ها یک جفت از این ماهی ها رو در آکوآریوم بسیار بزرگی قرار میدن تا وقتی بچه ها بزرگ شدن جای کافی برای همه ماهی ها وجود داشته باشه و بینشون نزاع در نگیره ! پدر و مادر بچه ها رو بصورت گروهی اداره میکنن و از پراکنده شدن اونها جلوگیری می کنن تا با این کار بتونن مراقبت بهتری ازشون بعمل بیارن . بچه ماهیها تا زمانیکه به سن بلوغ نرسیدن می تونن با پدر و مادر در یک مخزن به خوبی زندگی کنن . در مورد دکوراسیون دلخواه این ماهی باید گفت که جک دمپسی و بسیاری از سیکلید ها با کندن زمین و خارج نمودن گیاهان از بستر باعث تخریب اونها میشن . بهترین محل برای اونها آکواریومی صخره ای با تکه های کنده درخت و نوز ضعیف هست . همچنین ریشه های زیر آبی و تکه های چوب در زیستگاه طبیعی اونها فراوونه و میشه با اضافه کردن چنین اجسامی به آکوآریوم در طبیعی تر کردن محل زندگی اونها اقدام کرد . از کوزه های سفالی هم لذت میبرن ولی باید اندازه کوزه رو بزرگ بگیرین چون این ماهی ها به سرعت بزرگ میشن ! استفاده از گیاهان طبیعی فایده ای نداره چون عادت کند و کاو سیکلیدها در نهایت به نابودی گیاهان ختم میشه ! بهتره از گیاه پلاستیکی استفاده بشه تا طبیعی ! ماهی هایی که در صورت اجبار میتونید با دمپسی ها نگهداری کنید شامل انواع سیکلید ها ، گربه ماهیان ( لجن خوار یا کت فیش ) ، شارک ها ، نایف و ماهیانی از این قبیل استفاده کرد ولی نباید فراموش کرد که هم مخزنی های ماهی جک دمپسی باید هم اندازه و یا بزرگ تر از خودشون باشن . هر چند جک دمپسی معمولن ماهی شروریه و سازگاریش با ماهیان دیگه تصادفیه . معمولن بعد از معرفی جک دمپسی به آکواریوم عمومی ، باید یک هفته تا ده روز به دقت رفتار این ماهی رو تحت نظر قرار داد تا اتفاق ناگواری رخ نده . همینطور از اونجایی که جک دمپسی در کف آکواریوم گودال ایجاد می کنه ، آب کدر شده و به همین دلیل نیاز به وجود فیلتر های مناسب در مخزن هست

یک ماهی ایده آل برای کسانیکه علاقه به نگهداری از ماهیهای عجیب و غریب و با ظاهری ترسناک دارن . شکل ظاهری این ماهی شباهت زیادی به مار داره . در واقع جزو مارهای اولیه به حساب میاد که هنوز در محیط آب باقی مونده . این ماهی بازمانده نسل دایناسورهاست که تونسته بخاطر تنفس از شش و آب شش , نسل خودشو حفظ کنه . زادگاه این ماهی برکه ها و رودخانه های کم عمق آفریقاست . این ماهی در زمان خشکسالی حتا مهاجرت هم میکنه و از برکه ای به برکه دیگه میره و میتونه بیشتر از 8 ساعت در خارج از آب زنده بمونه . در آب کثیف و با اکسیژن کم هم قادر به حیات هست به دلیل تنفس ریوی . حالت شیمیایی آب نقشی در زندگی این ماهی نداره ولی بهتره آب کمی اسیدی باشه با pH 5 تا 6 . این ماهی گوشتخوار هست و از غذاهای پروتئینی و ماهی های ریز تغذیه میکنه . 2 باله بزرگ اصلی در دو طرف سر داره که هم حکم باله شنا رو دارن و هم پاهای حیوان به حساب میان . دندانهای ریز و تیغ مانندی داره و نحوه غذا خوردنش دقیقن مثل غذا خوردن سوسمارهاست و با بلعیدن غذا رو میخوره . شکل بدن بسیار جالبه . سر شبیه مارمولک و مار می مونه و بدن از فلس پوشیده شده و روی بینی هم 2 زائده کوچک دیده میشه . بینایی ماهی کم هست و از طریق بویایی مکان غذا رو تشخیص میده . در ایران به این ماهی " پولی " گفته میشه و 2 نوع اون رو هم میفروشن : یک نوع ساده که زمینه بدن طوسی با نقاط خاکستری ریز هست و ارزونتره و یک نوع اون که پلنگی هست و گرونتره و بین 10 تا 12 هزار تومان قیمت داره . این ماهی نیاز به آکواریوم بزرگ و ساده داره و باید با ماهی های گوشتخوار نگهداری بشه چون تجاوز کار و درنده ست . بهترین انتخاب برای این ماهی ماهی نایف و یا ماهی های درشت تر از خودش هست که با هم همزیستی خوبی دارن . بهتره آکواریوم با گیاهان طبیعی تزئین شده باشه و چند قطعه تزئینی کنده درخت در اون قرار بدین . بستری از شن نرم و ریز , کمی درشتر از ماسه های کنار دریا , برای این ماهی مناسبه چون لقمه های غذا رو میبلعه و احتمال داره که سنگ ریزه ها رو هم ببلعه و از طرفی چون روی ماسه ها میخزه و اغلب روی ماسه میشینه , ریگ نرم رو میپسنده ! دمای آب 27 درجه رو میپسنده اما در آب زیر صفر درجه هم به خوبی میتونه زنده بمونه و متابولیسم بدنش رو متوقف میکنه !!!!! به این صورت که تنفس رو بطور کامل قطع میکنه و روی آب بصورت واژگون قرار میگیره اما به محض اینکه در آب گرم انداخته میشه فوری شروع به شنا کردن میکنه . نکته بسیار جالب در این ماهی قابلیت انطباق پذیری بسیار بالای اون با هر شرایط محیطی هست ! از گرم و سردی بیشاز حد آب تا کمی هوا و نوع غذا و حتا بی آبی ! این ماهی از غذاهای خشک هم بخوبی تغذیه میکنه و از این نظر خیلی جالبه !!!!

ماهی چندان فعالی نیست و اغلب دوست داره در گوشه ای دراز بکشه . شب ها موقع خواب بدن رو به حالت مارپیچ در میاره درست مثل حالت چمبره زدن مار . حرکت بدن هم دقیقن مثل مار و بصورت زیگزاگ هست . انعطاف بدنی بالایی داره و خیلی زیبا حرکت میکنه و بسیار با وقاره . این ماهی زود بزرگ میشه و تا 30 سانتیمتر رشد میکنه و نیاز به آکواریوم بزرگ داره . تولید مثلش هم خیلی آسونه و در همون آکواریوم خودش تخم گذاری میکنه . بهتره درپوش آکواریوم رو ببندین چون این ماهی میتونه به بیرون بپره . هر چند نمیمیره چون از هوا تنفس میکنه اما ممکنه دچار آلودگی پوستی بشه و یا ضربه به بدنش وارد بیاد . خلاصه از هر جهت این ماهی بسیار ایده آل برای افرادی هست که تمایل به نگهداری ماهی های عجیب و غریب گوشتخوار دارن . بین مار و ماهی میتونین این ماهی رو انتخاب کنین . که هم ماهیه و هم مار .

جنس Polypterus Senegalus :

اسم عمومی این ماهیGray Bichir یا ماهی بیشیر خاکستری هست که بهش بیشیر سنگالی هم می گن . باله پشتی دراز و کشیده این ماهی به بالچه های مجزا تبدیل شده که در هر بالچه یک خار و چند شعاع منشعب وجود داره و در حالت افراشتگی حالتی اره مانند به پشت ماهی میده . ماهی بیشیر سنگالی ( خاکستری ) فراوان ترین گونه از این خانواده در تجارت آکوآریوم محسوب میشه . این ماهی بومی آفریقا و حوضه آبریز رودخانه نیل و آفریقای غربی , سنگال , نیجر و گامبیا ست ! بدن این ماهی استوانه ای ( سیلندری ) و مار ماننده . طول کل این ماهی به 50 سانتیمتر میرسه و گاه به وزن 200 کیلو یا بیشتر هم دیده شده .

رنگ این ماهی در پشت بدن متمایل به زیتونی و در کناره ها کرم – خاکستری و زیر شکمش شیری رنگ و سفید با خال های ریز سیاه رنگی روی پوست بدن مثل ذرات شن . گاهی در انتهای باله های این ماهی رگه های قرمز دیده می شه که نشونه کمبود اکسیژن و نامناسب بودن آب آکوآریومه و باید آب آکواریوم رو به صورت مطلوب در آورد . این ماهی ساکن آب شیرین و یک ماهی گرمسیریه و دمای 25 تا 28 درجه سانتیگراد رو می پسنده , هر چند که در دمای کمتر هم زیست میکنه اما دمای مناسب 28 درجه ست . p.H مورد تحمل این ماهی 6 تا 8 درجه ست . از لحاظ ظاهری گاهی فک بالایی در این ماهی جلوتر از فک پایینی قرار میگیره . دهان پلی پتروس دارای دندانهای ساده ریز و نا منظمه و بوسیله لثه ها پنهان شده و دیده نمیشه .

سوراخهای بینی این ماهی به شکل لوله در اومده و از پوزه بیرون زده و دلیل اون هم اینه که ماهی بینایی نسبتن ضعیفی داره ولی حس بویایی بسیار قوی ای داره . تعداد بالچه های پشتی از 8 تا 11 عدد متغیره . باله سینه ای در ماهی پلی پتروس دارای ساختار جالبیه و در طی میلیونها سال جای خودش رو به مچ داده . در واقع وظیفه اصلی اون حفظ تعادل ماهی در حالت ایستاده ست . فلس های این ماهی لوزی شکل ( گانوئید ) هست و پوششی زره مانند به ماهی میده و در مقابل خراشیدگی ها و ضربه ها بسیار مقاومه . بیشیر خاکستری در طبیعت از حشرات , سخت پوستان , نرم تنان , قورباغه ها و ماهی ها تغذیه می کنه . طول عمر این ماهی تا 34 سال گزارش شده . این ماهیان مثل کوسه ماهی ها دارای اسپیراکل و دریچه مارپیچی روده هستن و همین امر در بهتر هضم شدن غذا و بالا بردن مقاومتشون در برابر تغذیه بد موثره . استخوانهای فک بالایی اونها با جمجمه یکی شده . به علت بالا بودن ترکیبات نیتروژن دار در ادرار این ماهیان هر هفته یا 10 روز یکبار تا 25% آب مخزن اونها رو باید با آب تازه عوض کرد . اگر گیاه در مخزن قرار بدیم , ماهی با رفتار ویژه ای در لابه لای اونها کمین می کنه و گاهی سرش رو از لابلای گیاهان رو آبی بیرون میآره . مخزن این ماهی باید سر پوشیده باشه چون استرس یا رد شدن حشرات یا حتا کم شدن عمق آب و گرسنگی باعث بیرون پریدن این ماهی میشه . اگر یکی از این ماهی ها از آب بیرون پریده و بی حرکت افتاده بود , نگران نشید , چون معمولا پس از منتقل کردن ماهی به آب , ماهی دوباره جون میگیره . مشابه همین حالت در زمانی اتفاق میافته که در آب سرد و حتا در آبی با دمای زیر صفر قرار بگیره . ماهی بطور کامل بی حرکت میشه و روی آب میاد و وارونه میشه . این تصور پیش میاد که ماهی مرده اما به محض انداختن به آبی با دمای مناسب کم کم جون میگیره و شروع به شنا کردن میکنه . شاید راز بقای این ماهی در طی میلیونها سال همین قابلیت بالای اون در برابر تغییرات شدید محیطی و غذایی بوده ! پلی پتروس ها قلمرو طلب هستن و با هم می جنگن . بهتره که محیط آکواریوم بزرگ باشه و با ریشه ها یا کنده درختان تزئین شده باشه تا هر کدوم از اونها قسمتی از مخزن رو در تصرف خودشون بگیرن . مخزن پلی پتروسها بهتره دراز باشه و گیاه در اون وجود داشته باشه . آب نسبتن سنگین رو بیشتر ترجیح میدن تا آب سبک ! پلی پتروس ها دارای ویژگی منحصر به فردی هستن و اون هم تنفس هوایی هست .
این ماهی ها دارای شش هستن و کیسه شنای این ماهی علاوه بر حفظ شناوری به عنوان اندام تنفسی هم ایفای نقش می کنه . یک بخش از این کیسه شنای دو بخشی با یک مجرای دریچه دار یه گلو ( مری ) متصل می شه و در زمان کمبود اکسیژن در آب ( هیپوکسی ) نقش تنفسی ایفا می کنه . نکته مهم در نگهداری این ماهی این هست که همیشه باید سطح آب مخزن برای این ماهی ها 5 تا 10 سانتیمتر خالی از آب باشه تا ماهی بتونه از هوا تنفس کنه . این ماهی ها هر چند دقیقه یکبار به سطح آب میان و هواگیری میکنن . به همین علت در صورت مسدود بودن سطح مخزن , ماهی خفه میشه ! این ماهی رو میشه با همه گونه غذاهای گوشتی , چه زنده و چه منجمد و خشک تغذیه کرد . میگو , کرم ها , لارو حشرات (مثل کرم خونی ) , تکه های بریده شده دل گوسفند یا گوساله , نوزاد قورباغه , ماهیان کوچک یا تکه های کوچک ماهی کیلکا , سمندر کوچک ( Newt ) و حتی ماهی های آکواریومی کوچک مثل زبرا و گوپی و مولی رو میشه بعنوان غذا به ماهی داد . از عادت های جالب این ماهی اینه که تا تمام غذایی رو که در مخزن ریختین نخوره , دست از خودن نمیکشه . مخصوصن وقتی چند ماهی زنده در آب می اندازین , تا تمام ماهی ها رو شکار نکنن و نخورن دست از سرشون بر نمیدارن . شکل شکار کردن پلیپتروس ها هم جالبه . ماهی ابتدا بدنش رو مثل مار به نشونه حمله کردن در میاره و دور خیز میکنه و بعد با یک جهش سریع ماهی رو در بین آرواره های خودش میگیره و میبلعه . آرواره ها دارای قدرت زیادی هستن و در هنگام غذا دادن به اونها باید از پنس یا دستکش کلفت استفاده کرد چون احتمال آسیب رسوندن به انگشتان زیاده . بعلت بینایی کمی که دارن , گاهی پیش میاد اشتباهی انگشت شما رو بجای طعمه گاز بگیرن . این ماهی به سرعت دست آموز میشه و شما رو میشناسه و دوست داره غذا رو از دست شما بگیره و حتا نوازش بشه . اما نکته مهم در نگهداری این ماهی , تناسب دهان ماهی و اندازه غذا و سایز سنگهای کف آکواریوم هست . اگر از غذایی استفاده می کنید که به کف فرو میره , باید مواظب باشید که به علت ساختار پوزه مانند این ماهی , ممکنه مقداری از سنگها رو هم همراه با غذا ببلعه . هر چند ماهی سنگها رو بیرون می اندازه اما ممکنه اشتباهی تعدادی از اونها رو بخوره و دچار مشکلات گوارشی بشه . به همین دلیل بهتره از شن های ریز استفاده کنید چون این ماهی روی زمین هم دراز میکشه برای جلوگیری از خراشیده شدن بدنش استفاده از ریگ ریز با درشتی 2 میلیمتر مناسبه ! این ماهی رو میشه با ماهی های گوشتخوار و یا ماهی هایی بزرگتر از اندازه خودش در مخزن نگهداری کرد . در این حالت باید مخزن بزرگ باشه و پناهگاهی هم برای این ماهی ها در نظر گرفته بشه تا در اون بتونن پنهان بشن .
تفاوت جنسی این ماهی چندان مشخص نیست . تنها در زمان تولید مثل میشه از باله مخرجی نر ها که بزرگتر از ماده هاست , پی به جنسیت اونها برد . همینطور ماده ها سر بزرگتری نسبت به نرها دارن . به نظر میآد که یک دوره خشکسالی برای آماده سازی این ماهی برای تخم ریزی محرک به حساب میاد . یعنی ماهی در فصل بارندگی ( که پس از خشکسالی رخ میدهد ) جفت گیری و تخم گذاری می کنه که اوایل مرداد ماه تا اواخر شهریور هاست در این زمان سیلاب های متناوب در حوضه رود نیل رخ میده . در زمان جفت گیری معمولا یک جفت ماهی نر بر سر تصاحب یک ماده با هم به جست و خیز می پردازن . سپس ماهی پیروز در کنار ماهی ماده خزیده و ضربه های آرومی به سر ماهی ماده وارد میکنه . در همین زمان , ماهی نر باله مخرجی خودش رو به شکل یک لیوان در آورده و اونو زیر شکم ماده در زیر سوراخ تناسلی قرار میده تا تخمها در این باله مخرجی گود شده جای بگیرن ! شاید به همین دلیل باله مخرجی نر ها بزرگتر از ماده هاست . ماهی ماده چند صد تخم میگذاره و در دمای معمولی پس از 4 روز نوزادان از تخم خارج می شن . نوزادان در ابتدا به صورت گروهی ( School ) زیست می کنن . ویژگی جالب این ماهیان اینه که نوزاد دارای آبشش های خارجی برگ مانند شبیه به نوزادان قورباغه هستن . ماهیان جوان دارای چند نوار تیره رنگ بر روی بدن هستن که با بزرگ شدنشون به تدریج محو میشن .

Lion fish

ها در راسته ی عقرب ماهی شکلان یا Scorpaeniformes رده بندی میشود,گفتنی است که تا کنون 35 دسته از این راسته رده بندی شده اند.
گونه ی مورد نظر ما در خانواده ی عقرب ماهیان یاScorpaenidae , و در زیر خانواده ی Pteroinae و در جنس Pterois جای دارد.
خانواده ی عقرب ماهیان دست کم دارای 23 جنس و 172 گونه است.
نام علمی
نام علمی این ماهیPterois Volitans است .
واژه ی Ptrron در یونانی به معنای بال است و به باله های بال مانند این ماهی اشاره دارد.
در اطلس ماهیان خلیج فارس و دریایی عمان که توسط سازمان شیلات ایران چاپ شده است نام این گونه وجود ندارد ولی در کتاب ماهیان خلیج فارس نوشته ی بلگواد و لوپنتین و ترجمه ی دکتر بابا مخیرو دکتر اعتماد نامش دیده میشود.
نام عمومی
عقرب ماهیان معمولا" دارای نام های عمومی زیادی هستند و آنها را با نام های بوقلمون ماهی یا خروس دریا,شیر ماهی ,عقرب ماهی,سنگ ماهی , گزنده ماهی,آتش ماهی ,ماهی ولیتان و غیره می شناسند... رایج ترین نام عمومی برای این گونه شیر ماهی قرمزیا red lion fish یا شیر ماهی معمولی است گاهی نام شیر ماهی طاووسی نیز به این ماهی داده می شود.
ویژگی های ظاهری

لایون فیش معمولا" دارای شعاع های بسیار بلندی در باله ی پشتی و سینه ای می باشد و بدنش ازنوتار های سرخ و سیاه پوشیده شده در نمونه های بزرگ لکه های سفیدی در امتداد خط جانبی مشاهده می شود.
معمولا" بالای چشم و زیر دهان این ماهی زائده هایی( تنتاکول هایی ) دیده می شود که این تنتاکول ها در افراد جوان بزرگ و در افراد بالغ برگی شکل است .
ویژگی های زیستی و رفتاری در زیستگاه طبیعی
بیشتر عقرب ماهیان در آب های کم عمق ساحلی, بر بستر های سنگی, صخره های مرجانی و در میان گیاهان به سر می برند.
معمولا" بیشتر پراکندگی آنها تا عمق 50 متری است هر چند که گهگاه در مناطق ژرف تر هم دیده میشوند, طول این ماهی به14 اینچ میرسد, شیر ماهی ها معمولا" در میانه و کف آب آکواریوم شنا می کنند .
این ماهی به جز زمان جوانی و تولید مثل در سایر زمان ها به صورت تکی زندگی می کند.
ماهیان این خانواده می توانند رنگ خود را عوض کرده و کم و بیش با محیط اطرافشان هم رنگ شوند فایده ی این استتار بیشتر برای صید طعمه است تا پنهان ماندن از چشم دشمنان زیرا کتر جانوری وجود دارد که ادعا کند چکارچی ماهی خطر ناکی چون عقرب ماهی است!
یکی دیگر از عادت های لایون فیش این است که در موقع استراحت ماهی در حالتی قرار می گیرد که سرش به طرف پایین است و دمش به طرف بالاست در این زمان گاهی برخی از افراد گمان میکنند که حال ماهی بد است یا مریض شده که البته هیچ کدام از اینها درست نیست و حالتی طبیعی است.
ممکن است هر چند وقت یک بار از ماهی خود حرکاتی مانند سرفه کردن یا لرزش های شدید مشاهده کنید و بعد ببینید که موکوس شفافی از بدن ماهی جدا و در آب رها میشود این عمل یک رفتار طبیعی است که ماهی برای پاک کردن بدن خود از انگل ها و جلبک هایچسبیده به پوستش انجام میدهدولی اگر این رفتار پیوسته تکرار شود نشان دهنده ی شرایط نا مناسب آب است.
لایون فیش ها معمولا" در مقابل بیماری ها مقاوم بوده و اگر رژیم غذایی مناسبی به آنها داده شود سالها در آکواریوم شما زندگی خواهند نمود در صورت بیمار شدن به خوبی به درمان هایی که بر پایه ی هیپوسالینیتی استوارند پاسخ خواهند داد.
P.H

مناسب لایون فیش در آبزی دان باید در محدوده ی 1/8 تا 4/8 بوده و سختی کربناته ی مناسب این ماهی 8 تا 12 و شوری(وزن مخصوص) مورد نیازش 021/1 تا 023/1 میباشد.
باید دمای آب مخزن عقرب ماهی را روی 22 تا 27 درجه ی سانتی گراد تنظیم نمود.


 

 پیشگفتار:

آبزی دان آب شور از لحاظ گوناگونی شکل ورنگ بسیار شگف آورندو این شگفتی درباره ی ماهی های صخره های مرجانی به اوج خود میرسد.یکی از ماهی های دوست داشتنی آکواریوم دریایی دلقک ماهی است.
نام علمی و عمومی دلقک ماهی
گونه های زیادی از این ماهی امروزه شناسایی شده است اما گونه ای که ما در موردش صحبت میکنیم یا دلقک ماهی معمولی در راسته ی سوف ماهی شکلان یاperciformes و خانواده ی شقایق ماهیان یا pomacentridae و جنس و گونه ی amphiprion ocellaris جای دارد.

البته گونه ی دیگری نیز وجود دارد که بسیار شبیه به این ماهی است ولی دلقک ماهی نارنجی نام دارد و اسم علمی اشAmphiprion ocellaris میباشد .
نام عمومی این ماهی دلقک ماهی یا clown fish یا شقایق ماهی است علت نام گذاری این ماهی به دلیل رنگ آمیزی بدنش و علت نام گذاری شقایق ماهی به خاطر همزیستی این ماهی با شقایق دریایی است.
جالب است که این ماهی نسبت به تنتاکولهای سمی شقایق دریایی مقاوم است برخی از دانشمندان اعتقاد دارند که موکوس ویژه ای که روی بدن این ماهی است موجب مقاوم شدن اوشده.

شناسایی نر و ماده ی دلقک ماهی

از این خانواده تاکنون تنها چهار گونه شناسایی شده که همه جزء ماهی های بسیار خوب آکواریومی به حساب می آیند.خفاش ماهی ها بسیار مقاوم هستند و برای تغذیه ی آن ها می توان از انواع مختلف مواد غذایی استفاده نمود.این ماهی ها که به هیچ وجه خجول نیستند دارای شکل زیبایی هستند و یک نوع از آن ها به نام خفاش ماهی باله بلند دارای طرح و رنگ بندی بسیار زیبایی است.

شکل بدن از مرحله ی بچگی تا بلوغ تغییرات بسیار زیادی پیدا می نماید.تمام ماهی های کوچک چهار گونه ی شناخته شده دارای باله های پشتی،مخرجی و شکمی بلندی هستند که معمولا ارتفاع آن ها از طولشان بیشتر است.هر چه رشد و نمو ماهی بیشتر می شود طول باله ها در مقایسه با طول بدن کوچک تر شده و ماهی بیشتر شکل گرد به خود می گیرد

خفاش ماهی آب شیرین

 
همه ی ماهی های بالغ دارای طرح و رنگ بندی مشابهی می باشند.این ماهی ها دارای دو نوار تیره هستند که یکی از آن ها از داخل چشم و دیگری در امتداد پایه ی باله ی سینه ای وجود دارد.علاوه بر این طرح اساسی،خفاش ماهی ها می توانند رنگ خود را با تیره کردن تمام بدن و یا کم رنگ کردن نوارهای تیره تغییر دهند.این ماهی ها مقلدین خوبی هستند که می توانند به خوبی خود را به صورت برگ های ریخته شده یا اشیاء دیگر در آورند.در جاهایی که برگ های مرده وجود دارد،حتی در آبگیرهایی که به وسیله ی انسان شاخته شده اند،تشخیص این ماهی از برگ های مرده بسیار مشکل است.گاهی نیز این ماهی ها خود را طوری به مردن می زنند که بدون دست زدن به آن ها تشخیص مرده یا زنده بودن آن ها مشکل است.

خفاش ماهی ها می توانند از انواع غذا ها استفاده نمایند ولی بهتر است که گاهی برای آن ها مقداری بچه ماهی کوچک فراهم نمود.رشد آن ها بسیار سریع است و دیری نمی پاید که اندازه ی آن ها برای آکواریوم موجود بزرگ می گردد.این ماهی ها را به آسانی می توان طوری دست آموز نمود که غذا را از دست افراد بگیرند

این ماهی به این خاطر سیلور دالر نامیده شده است که بدن آن بسیار گرد و از پهلو فشرده شده است و معمولا به رنگ نقره ای با ته رنگ ابی و سبز کمی هست. انها مقداری هم قرمز هستند به خصوص باله ی نزدیک به مقعد درماهی های نر که لبه ی ان قرمز است. در بعضی گونه ها نیز انها نقاطی بر روی دو طرف بدنشان دارند. دالرها از خانواده ی پیرانا هستند و تعداد زیادی از انها منظره ی زیبایی در اکواریوم به وجود می اورد . دالرها بیش از دوازده گونه هستند که از لحاظ ظاهری شبیه هم هستند.

دالر صلح جو انتخاب بسیاری از علاقه مندان اکواریومی است که می خواهند اکواریومی با ماهی های خوبی داشته باشند. اگرچه که این ماهی نسبتا بزرگ می شود و به جای بزرگی نیاز دارد . این ها ماهی های با نشاطی هستند که دوست دارند به صورت تجمعی باشند پس دسته ای انها را نگه دارید. باید حداقل3دالر دریک اکواریوم با هم باشند.

این ماهی در اکواریوم های کم عمق ، با شن های تیره رنگ و گیاهان بسیار و جاهای مخفی متعدد شادتر هستند. دالرها گیاه خوارند پس از گیاهان خوشمزه استفاده نکنید و از گیاهان پلاستیکی استفاده کنید.

مراقبت و تغذیه

چون که دالرها گیاه خوارند اساسا غذاهای گیاهی مانند کاهو ، شاهی ،اسفناج ، علف هرز و پولک های گیاهی پهن را می خورند. ولی بعد که بزرگ شدند از غذاهای حبه ای نیز می توان استفاده کرد. انها از غذاهای پخته نیز مانند نخود فرنگی پخته و کدو تغذیه می کنند . بعد از تغذیه بهتر است غذای باقی مانده را جمع کنید . البته انها به غذاهای گوشتی مانند کرم خونی و میگو آب شور علاقه مندند .

مکان زندگی

دالرها معمولا در گویانا ، غرب امازون و حوزه ی پاراگوئه پیدا می شوند.

اندازه و سن

این ماهی تا 6 اینچ یا 15 سانتی متر رشد می کنند .این ماهی تا بیش از 10 سال زندگی می کند.

رفتار

این ماهی صلح طلب است و برای کلیه ی اکواریوم ها توصیه می شود. ولی به طور کلی با انجل های هم اندازه ی خود و همه ی گونه های کت فیش زندگی مسالمت امیزتری دارد. همچنین دالر های بزرگ می توانند با سیچیلایدها و اسکارها زندگی کنند البته باید به اندازه ی کافی بزرگ باشند تا بتوانند در صورت لزوم فرار کنند.

شناسایی نر وماده

دالر نر معمولا باله نزدیک مقعد بلندتری دارد و رنگ ان قرمز است.

مکان شنا

این ماهی معمولا در همه جای اب شنا می کند ولی در میانه ی اب بیشتر شنا می کند.

وضعیت مناسب اب

اسیدیته  5.5 تا 7.5 درجه

دما 24 تا 28 درجه

پرورش و تکثیر

برای تخم ریزی دمای اب باید بین 26 تا 28 باشد . تخم ریزی برای دالرها اسان است . انها باید به صورت تجمعی باشند .بهترین راه این است که 6 تا ماهی را با هم از دوران نوجوانی پرورش داد. در بین گیاهان که روی سطح خاک هستند انها تخم ریزی را انجام می دهند . ماده 2000 تخم ذخیره می کند و بعد از 3 روز بیرون می ریزد . والدین تخم ها را نخواهند خورد و نیازی به جمع انها نیست . ولی اگر ماهی دیگری نیز دارید بهتر است تا تخم ها را جدا کنید . نوزاد های از تخم درامده به خاک می چسبند و از پلانکتون های ریز تغذیه می کنند .

 این ماهیها در آكواریم های درازتر بهتر نگهداری میشوند زیرا با الگوهای طبیعی و محل زندگی آنها مطابقت دارد . ماهیان بسیار صلح جویی هستند و اگر یكی ازگروه آنهامریض شوند باید فوراً به آكواریم دیگری منتقل شوند زیرا ممكن است هم گروههای دیگر به آنها حمله كنند. روشنایی اندك و آكواریمی كه ته آن نسبتاً تاریك است برای این ماهی بسیار مناسب است.گونه های مختلفی از این ماهی كه دارای خط یا نقطه روی بدن هستند وجود دارد كه بعضی اوقات با پیرانا ها اشتباه گرفته می شود .

اغلب با نام شارک باله سیاه شناخته می شود.شارک کلمبیایی از دسته گربه ماهیانی است که در آکواریوم به خوبی رشد می کنند.این ماهی از نژاد گربه ماهی اردنی یا شارک آمریکای غربی به وجود آمده است و دارای باله  و سیبیلکی بلند می باشد که آن را از این دو نژاد متمایز می سازد.

آکواریومی با حجم حدود 300 لیتر، دمای حدود 23 تا 26 درجه ی سانتی گراد، پی هاش 7 تا 7.5 ، حاوی اشیاء زینت دهنده ی طبیعی و همراه با گیاهان طبیعی و تخته سنگ، بهترین فضا برای رشد این ماهی می باشد.استفاده از آکواریومی با این حجم به شما این شانس را می دهد تا هنگامی که ماهی به اندازه ی کافی بزرگ شد از آن جفتگیری کنید.

ماهی ماده تخمریزی می کند و ماهی نر تخم ها را در دهان خود نگهداری می کند تا از آن ها محافظت کند.

این ماهی را با غذاهایی ساچمه ای سنگین وزن، کرم خونی یا جلبک با کیفیت بالا تغذیه نمایید.

شارک کلمبیایی با ماهی های گورامی، بارب، مولی، دمشمشیری و با کت فیش های نظافتچی سازگاری دارد.

کریدوراس زال (آلبینو) بومی رودخانه ی آمازون است  و در کل ماهی ای صلحجو می باشد.این ماهی از گونه ی لجنخوار ها است و سطح شنای آن، قسمت پایینی آکواریوم می باشد.این ماهی دارای رنگ ترکیبی سفید تا صورتی است و دارای یک سیبیلک در جلوی دهانش می باشد.

این ماهی نیاز به یک آکواریوم گیاهی دارد تا فضای کافی برای پنهان شدن داشته باشد که بتواند خود را از نور مخفی کند.همچنین سطح کف آکواریوم نیز باید دارای سنگ ریزه های نرم باشد تا هنگامی که ماهی برای تغذیه، کف آکواریوم را تفتیش می کند به دهان آن آسیب نرسد.آدولفو زندگی گروهی را ترجیح می دهد.بنابراین یک گروه شش نفره یا بیشتر از آن می تواند بهترین گزینه برای نگهداری باشد.دمای مناسب برای نگهداری این ماهی در حدود 22 تا 26 درجه است.

برای جفتگیری کریدوراس زال باید گروهی از آن ها را در آکواریوم قرار داد و اجازه داد تا جفت مورد نظر یکدیگر را پیدا کنند.آب باید به مقدار کمی اسیدی باشد و دما نیز نباید از محدوده ی 22 تا 26 درجه تجاوز کند.تغییر ناگهانی دما نیز مخرب است و مانع از تخمگذاری می شود. غذای نوزادان تازه از تخم در آمده می تواند شامل انواع غذاهای خشک و نوزاد میگوی آب شور باشد.

این ماهی موجودی همه چیزخوار است، اما باید رژیم غذایی آن متعادل باشد و انواع غذاهای خشک، کرم منجمد و حتی غذای زنده به آن داده شود.

این ماهی با ماهی های گوپی، مولی، پلاتی، دمشمشیری، دیسکس، آنجل، رازبورا، گورامی و انواع تترا سازگاری دارد و با مسالمت در کنار آن ها زندگی می کند.

بارب ببری دارای رنگ نقره ای یا طلائی همراه با نوارهای مشکی بر روی بدن و همچنین دارای باله های نارنجی می باشد.ماهی پر جنب و جوشی است و بهتر است که به صورت گروهی در آکواریوم نگهداری شود.

بهترین تانک برای این ماهی،تانکی همراه با گیاه  و حداقل حجم 110 لیتر دارای آب با پی هاش حدود 6 تا 7 می باشد.در آکواریوم این ماهی می توان تخته سنگ نیز قرار داد.اما باید توجه داشت که فضای کافی برای شنای این ماهی وجود داشته باشد.بارب سبز ماهی پر تحرکی است و ممکن است گاهی به سایر ماهی ها صدمه بزند و یا حتی باله های ماهی های بزرگتر و کند تر در حرکت را گاز بگیرد.

بهترین راه برای جفتگیری از این ماهی این است که تعدادی از این ماهی در یک آکواریوم نگهداری شود تا جفت مورد نظر یکدیگر را پیدا کنند.در هنگام تخمریزی ماهی ماده بر روی سطح صاف دراز کشیده و تخمریزی می نماید و سپس در پشت آن ماهی نر اسپرم خود را بر روی تخم ها ترشح می کند.بعد از حدودا" 5 روز نوزادان از تخم خارج می شوند.در این هنگام باید آن ها را با نوزاد میگو یا غذاهای بسیار ریز تغذیه نمود تا زمانی که آن ها به اندازه ی کافی رشد کنند و بتوانند غذاهای معمولی را دریافت کنند.

بارب ببری نیاز دارد که با غذاهای گوناگون از جمله غذاهای خشک،غذاهای منجمد مانند کرم خونی و همچنین غذاهای زنده مانند میگوی آب شور و نوزاد سایر ماهی ها تغذیه شود.

این ماهی با ماهی هایی همچون گورامی، مولی، دم شمشیری، شارک، رامیزی، انواع لوچ ها و کت فیش ها سازگاری دارد و می توان آن ها را در کنار هم نگهداری نمود.

گورامی آبی اغلب با نام گورامی سه خال شناخته می شود.این ماهی تنها دارای دو خال است.یک خال در قسمت مرکزی بدن و دیگری در قسمت میانی دم و بدن.در واقع چشم ماهی، خال سوم محسوب می شود.رنگ ماهی در شرایط مختلف می تواند تغییر کند.برای مثال در زمان جفتگیری رنگ ماهی به آبی تیره متمایل می شود.

این ماهی جزء دسته ماهی های لابیرنت نیز می باشد.این بدین معنا است که این ماهی دارای دستگاه تنفس خاص و متفاوتی با سایر ماهی ها است.این ماهی ها دارای عضوی می باشند که به آن ها این امکان را می دهد تا مستقیما" از هوا تنفس کنند.این ویزگی به آن ها این اجازه را می دهد که در سطح آب شنا کنند.

گورامی آبی ماهی ای صلح جو است.حداقل حجم آکواریوم برای این ماهی 560 لیتر، دمای مناسب برای آن 22 تا 27 درجه و پی هاش مناسب بین 6 تا 8/8 می باشد.بهترین آکواریوم برای این ماهی، آکواریومی همراه با گیاهان طبیعی و تخته سنگ می باشد تا مکان هایی برای پنهان شدن ماهی فراهم آورد.

بهترین راه برای تشخیص گورامی نر از گورامی ماده توجه به باله ی پشتی ماهی است.در ماهی نر این باله بلند و نوک تیز است، در صورتی که در ماهی ماده کوتاه تر و دارای نوک گرد می باشد.در زمان جفتگیری ماهی نر لانه ای حبابی در زیر برگ ها می سازد و سپس شروع به جلب کردن ماهی ماده می کند.بدین صورت که در پشت آن حرکت می کند و آن را به مسیر تخمریزی هدایت می کند.در این زمان ماهی نر با باز کردن باله ها و تغییر رنگ خودنمایی می کند.هنگامی که این رفتار از ماهی نر مشاهده شد باید ارتفاع آب را کاهش داد و به حداکثر 15 سانتی متر رساند.پس از تخمریزی باید ماهی ماده از آکواریوم خارج شود.زیرا ماهی نر وظیفه ی نگهداری از فرزندان را به عهده دارد و ممکن است که به ماهی ماده آسیب برساند.ماهی نر تا زمان خروج نوزادان از تخم، از آن ها مراقبت می کند.پس از خروج نوزادان از تخم، آب آکواریوم باید مکررا" سیفون شود.به خصوص در هفته ی سوم.نوزادان تازه متولد شده باید با آنفوزوئر تغذیه شوند.

گورامی آبی جانوری همه چیزخوار است و بهتر است که در رژیم غذایی آن انواع غذاها از جمله جلبک دریایی، غذاهای منجمد، کرم خونی و میگوی آب شور قرار گیرد.

این ماهی با ماهی هایی همچون مولی، دم شمشیری، بارب و انواع لوچ ها سازگاری دارد.

بارب سرخ (رزی بارب) یکی از بزرگترین گونه های ماهی های بارب از نظر اندازه است که می تواند در طبیعت تا حدود 15 سانتی متر رشد کند.ماهی نر دارای رنگ ترکیبی قرمز و طلائی است و دارای رنگ سیاه بر روی باله های پشتی می باشد.ماهی ماده فاقد رنگ قرمز است و عمدتا" طلائی می باشد.

بهترین تانک برای این ماهی،تانکی همراه با گیاه  و حداقل حجم 110 لیتر دارای آب با پی هاش حدود 6 تا 7 می باشد.در آکواریوم این ماهی می توان تخته سنگ نیز قرار داد.اما باید توجه داشت که فضای کافی برای شنای این ماهی وجود داشته باشد.این ماهی دارای خصلت گروهی زندگی کردن است و اگر در آکواریوم از این ماهی به صورت گروهی نگهداری شود مسلما" موجب آزار سایر ماهی ها نمی شوند.

بهترین راه برای جفتگیری از این ماهی این است که یک ماهی نر و دو ماهی ماده در آکواریوم نگهداری شود.همچنین برای تخمریزی باید بستری از سنگریزه های سخت در کف آکواریوم تعبییه شود.پس از تخمریزی نیز باید والدین از آکواریوم خارج شوند تا به تخم ها آسیب نرسانند. بعد از حدودا" 3 روز نوزادان از تخم خارج می شوند.در این هنگام باید آن ها را با نوزاد میگو یا غذاهای بسیار ریز تغذیه نمود.

بارب سرخ نیاز دارد که با غذاهای گوناگون از جمله غذاهای خشک،غذاهای منجمد مانند کرم خونی و همچنین غذاهای زنده مانند میگوی آب شور و نوزاد سایر ماهی ها تغذیه شود.

این ماهی با ماهی هایی همچون گورامی، دمشمشیری، مولی، پلاتی، گوپی، شارک، انواع لوچ ها و کت فیش ها سازگاری دارد

کریدوراس آگاسیزی (به افتخار لویی آگاسی) بومی کشور پرو است و در کل ماهی ای صلحجو می باشد.این ماهی از گونه ی ماهیان کفزی است و سطح شنای آن، قسمت پایینی آکواریوم می باشد.آگاسیزی دارای نقطه های سیاه فراوانی بر روی بدن و همچنین یک نوار مشکی کم رنگ بر روی چشم می باشد.

این ماهی نیاز به یک آکواریوم گیاهی دارد تا فضای کافی برای پنهان شدن داشته باشد که بتواند خود را از نور مخفی کند.همچنین سطح کف آکواریوم نیز باید دارای سنگ ریزه های نرم باشد تا هنگامی که ماهی برای تغذیه، کف آکواریوم را تفتیش می کند به دهان آن آسیب نرسد.آگاسیزی زندگی گروهی را ترجیح می دهد.بنابراین یک گروه شش نفره یا بیشتر از آن می تواند بهترین گزینه برای نگهداری باشد.دمای مناسب برای نگهداری این ماهی در حدود 22 تا 26 درجه است.

هم اکنون اطلاعات زیادی در مورد تکثیر این ماهی در آکواریوم در دست نیست و تکثیر آن در آکواریوم انجام نپذیرفته است.

این ماهی موجودی همه چیزخوار است، اما باید رژیم غذایی آن متعادل باشد و انواع غذاهای خشک، کرم منجمد و حتی غذای زنده به آن داده شود.

این ماهی با ماهی های گوپی، مولی، پلاتی، دمشمشیری، دیسکس، آنجل، رازبورا و گورامی سازگاری دارد و با مسالمت در کنار آن ها زندگی می کند.

کریدوراس زمردی با نام کریدوراس دماغ خوکی نیز شناخته می شود.زیستگاه اصلی این ماهی، آمریکای جنوبی در حاشیه ی رودخانه ی آمازون می باشد.

حداقل حجم آکواریوم برای زندگی این ماهی حدود 110 لیتر، پی هاش حدود 6.8 تا 7.2 ،دمای حدود 16 تا 22 درجه ی سانتی گراد، همراه با گیاهان فراوان و تزئینات چوب، محیطی شبیه به زیستگاه اصلی این ماهی را برای آن مهیا می سازد.نگه داشتن پی هاش در حدود تایین شده با فیلتراسیون مناسب از هرگونه بروز استرس در ماهی جلوگیری می کند.در هر تخمریزی در آکواریوم، ماهی ماده تخم ها را بر باله ی شکمی خود نگهداری می کند و آن ها را تک تک بر روی برگ گیاهان، سنگ ها و سایر اشیاء درون آکواریوم قرار می دهد.در هر تخمریزی حدود 900 تا1100 تخم ریخته می شود.

کریدوراس زمردی ماهی ای کفخوار است و باید آن را با انواع غذاهای خشک، کرم خونی و غذاهای منجمد تغذیه نمود.

این ماهی با ماهی های گوپی، مولی، پلاتی، دمشمشیری، تترا،دیسکس، آنجل و گورامی سازگاری دارد و می توان آن ها را در کنار هم نگهداری نمود.

گربه ماهی ردتیل دارای سر و بدنی پهن است که در امتداد دم و باله ها باریک می شود.این ماهی دارای رنگ مشکی تیره بر روی بدن، رنگ سفید در زیر بدن و دمی قرمز می باشد.

ردتیل تا 140 سانتی متر رشد می کند و باید فضای کافی برای رشد آن در آکواریوم در نظر گرفته شود.بنابراین باید این ماهی در آکواریومی بزرگ نگهداری شود.آکواریومی با حداقل حجم 945 لیتر، همراه با گیاه، تخته سنگ و تکه های چوب بزرگ، دمای 21 تا 24 درجه ی سانتی گراد و پی هاش 5/5 تا 8/6 محیطی مناسب برای این ماهی می باشد.با توجه به این که ردتیل ماهی پر جنب و جوشی است باید درپوشی مناسب برای آکواریوم در نظر گرفته شود تا از بیرون پریدن ماهی از آب جلوگیری شود.

تولید مثل ردتیل به صورت لقاح خارجی انجام می گیرد و اسپرم ماهی نر پس از تخمریزی ماهی ماده بر روی آن ترشح می شود.جفتگیری این ماهی درون آکواریوم به ندرت دیده شده است.

تغذیه ی این ماهی در آکواریوم کار دشواری نیست.در طبیعت این ماهی از ماهی ها و سخت پوستان تغذیه می نماید.از انواع غذاهای خشک، غذاهای منجمد و انواع کرم ها در تغذیه ی ردتیل می توان استفاده کرد.

این ماهی با انواع سیچلاید های آمریکای جنوبی سازگاری دارد.

بارب آلبالویی در مقایسه با سایر گونه های بارب ماهی ظریفی است.رنگ اصلی این ماهی نقره ای یا سیاه است که یک خط افقی طلائی در قسمت وسط بدن ماهی خود نمایی می کند.در دوره ی تخمریزی ماهی نر به آلبالویی روشن تغییر رنگ می دهد که نام ماهی نیز از آن گرفته شده است.

بهترین تانک برای این ماهی،تانکی همراه با گیاه  و حداقل حجم 110 لیتر دارای آب با پی هاش حدود 6 تا 7 می باشد.در آکواریوم این ماهی می توان تخته سنگ نیز قرار داد.اما باید توجه داشت که فضای کافی برای شنای این ماهی وجود داشته باشد.

بهترین راه برای جفتگیری از این ماهی این است که تعدادی از این ماهی در یک آکواریوم نگهداری شود تا جفت مورد نظر یکدیگر را پیدا کنند.در هنگام تخمریزی ماهی ماده بر روی سطح صاف دراز کشیده و تخمریزی می نماید و سپس در پشت آن ماهی نر اسپرم خود را بر روی تخم ها ترشح می کند.بعد از حدودا" 5 روز نوزادان از تخم خارج می شوند.در این هنگام باید آن ها را با نوزاد میگو یا غذاهای بسیار ریز تغذیه نمود تا زمانی که آن ها به اندازه ی کافی رشد کنند و بتوانند غذاهای معمولی را دریافت کنند.

بارب آلبالویی نیاز دارد که با غذاهای گوناگون از جمله غذاهای خشک،غذاهای منجمد مانند کرم خونی و همچنین غذاهای زنده مانند میگوی آب شور و نوزاد سایر ماهی ها تغذیه شود.

این ماهی با ماهی هایی همچون گورامی، مولی، دم شمشیری، شارک، رامیزی، انواع لوچ ها و کت فیش ها سازگاری دارد و می توان آن ها را در کنار هم نگهداری نمود.

این ماهی متعلق به خانواده ی بزرگ سیچلاید است . بارش بومی گواتمالا تا پانامای غربی می باشد طولش به 8 تا 10 سانتیمتر می رسد این ماهی به رنگ خاکستری با 8الی 9 راه راه تقریبا مشکی می باشد که البته جلای بدنش نسبت به سرحال بودنش متغییر است در ضمن نوع دیگری نیزوجود دارد که کاملا سفید است و هیچ خطی در بدن ندارد و همراه با نوع نقش دارش به فروش می رسد بارش ذاتآ ماهی بسیارخشنی است وبااینکه دهان کوچکی دارد آرواره های بسیار قوی ودندان های کوچکش هنگام گازگیری عاقبت ناخوشایندی را برای ماهی مقابل رقم می زند می توان گفت گونه سفید و بی نقش کمی آرام تر می باشد




نر یا ماده بودن این ماهی به آسانی قابل تشخیص است ماهی ماده کمی کوچکتر و شکمش کمی متورم و در صورتی که آماده ی تخم ریزی باشد نسبت به آماده بودنش رنگ شکم از زرد تا برنزی می باشد،ماهی نر دارای باله های پر جلاتر و باله های پشت ومخرجش کاملا کشیده تر و تا انتهای دم و حتی بیشتر ادامه دارند هنگام جفت خوردن خشونت این ماهی زیاد می شود و در زمان تخم ریزی خشونت آنها بیشتر وزمانی که بچه ها سر از تخم در آورند این ماهی بسیار تهاجمی تر می شود به طوری که هیچ نوع ماهی دیگری را نمی توان همراه با آنها نگهداری کرد و همچنین به هر جسم خارجی عکس العمل نشان می دهند و به آن حمله ور می شوند و تا پای جان از فرزندان خود محافظت می کنند واگر احساس ترس و نا امنی کنند جای بچه های خود را پنهانی عوض می کنند ودر نهایت اگر بیش از حد بترسند فرزندان خود را می خورند تا دست کس دیگری به بچه ها یشان نرسد . بچه گیری از این ماهی بسیار آسان است و تنها وسیله ی مورد نیاز یک کوزه ی سفالی می باشد تا در آنجا تخمریزی کنند آکواریوم مورد نیاز هر چند کوچک باشد چندان مهم نیست شما در آکواریمی حتی که به طول 30 سانتیمتر می توانید از یک جفت بارش متوسط بچه گیری کنید ؛ بچه ها را مدت زیادی(( تا وقتی که در آکواریم فضا برای زندگی بچه ها باشد )) می توان در کنارپدرو مادرشان آنها را نگه داری کرد0 بعد از تخم ریزی بچه ها در حدود24الی 36 ساعت از تخم سر در می آورند و بعد از 5 روز شنای آزاد و دسته جمعی می کنند بچه بارش ها هر نوع غذای ریزی را می خورند،پدرو مادر می توانند غذای فرزندان خود را تا مین کنند البته بهتر است در ابتدا ازتخم میگو وبعدآ کاهوی کاملآ ریز شده وغذاهای پودری استفاده کرد

خصوصیت دیگر بارش نر اسپرم آن است به طوری که با اکثر سیشیلد ها قابلیت جفت شدن را داراست. بارش های دو رگه بسیار زیاد هستند حتی اسپرم بارش نر می تواند تکثیر بعضی از ماهی ها که تقریبا در آکواریم نا ممکن می باشد را ممکن می سازد((مانند پرت فیش)) .

برای تغذیه ی بارش بهتر است از لوفاگ متناسب با دهانش وغذاهای گوشتی از جمله دل گاو و... استفاده کنید .بارش کاهو را دوست دارد وبه سرحال بودنش کمک می کند البته این ماهی شکارچی نیز است وماهی های کوچک را براحتی شکار می کند . می توان گفت محیط زندگی دررفتار این ماهی بسیار موثر است مثلآ اگر بارش را از بچگی با ماهی های آرام وگیاه خوار بزرگ کنید این ماهی مهاجم به ماهی بسیار آرامی تبدیل خواهد شد.(( البته به غیر از زمان جفت گیری))

زبرا دانیو ماهی ای پرجنب و جوش و زیبا است که نگهداری آن در آکواریوم آسان می باشد.این ماهی دارای جثه ای کوچک است و حداکثر طول آن به ۵ سانتی متر می رسد.دارای خط های افقی بر روی بدن می باشد که نام آن نیز حاکی از این موضوع است.

آکواریومی همراه با گیاهان فراوان،نور غیر مستقیم و زیاد،دمای ۲۶ درجه ی سانتی گراد و پی هاش خنثی برای این ماهی مناسب است.این ماهی از انواع غذاهای خشک تغذیه می نماید.

زبرا دانیو ماهی ای صلح جو است و برای سایر ماهیان آکواریوم مزاحمتی ایجاد نمی کند.در تمام سطوح آب شنا می کند و سریع و پرتحرک است.نگهداری این ماهی به صورت دسته ای توصیه می شود،چرا که این ماهی ها معمولا" گروهی شنا می کنند.

این ماهی از دسته ی ماهیان تخم گذار است و جفتگیری از آن نسبتا" ساده می باشد.ماهی ماده دارای شکم بزرگتر و رنگ روشن تر می باشد.برای جفتگیری از این ماهی بهتر است که یک ماهی ماده را به همراه دو یا سه ماهی نر در یک آکواریوم همراه با گیاه که ارتفاع آب آن حداکثر ۱۵ سانتی متر باشد قرار دهید.دقت کنید که ماهی ماده دارای شکم متورم باشد.ماهی ماده معمولا" در هنگام سحر تخمریزی می نماید.در هر بار تخمریزی حدود ۲۰۰ عدد تخم ریخته می شود که لارو ها پس از ۲ روز از تخم خارج می شوند.در این هنگام باید لارو ها را با آمفوزویر تغذیه نمود.

کریدوراس زمردی با نام کریدوراس دماغ خوکی نیز شناخته می شود.زیستگاه اصلی این ماهی، آمریکای جنوبی در حاشیه ی رودخانه ی آمازون می باشد.

حداقل حجم آکواریوم برای زندگی این ماهی حدود 110 لیتر، پی هاش حدود 6.8 تا 7.2 ،دمای حدود 16 تا 22 درجه ی سانتی گراد، همراه با گیاهان فراوان و تزئینات چوب، محیطی شبیه به زیستگاه اصلی این ماهی را برای آن مهیا می سازد.نگه داشتن پی هاش در حدود تایین شده با فیلتراسیون مناسب از هرگونه بروز استرس در ماهی جلوگیری می کند.در هر تخمریزی در آکواریوم، ماهی ماده تخم ها را بر باله ی شکمی خود نگهداری می کند و آن ها را تک تک بر روی برگ گیاهان، سنگ ها و سایر اشیاء درون آکواریوم قرار می دهد.در هر تخمریزی حدود 900 تا1100 تخم ریخته می شود.

کریدوراس زمردی ماهی ای کفخوار است و باید آن را با انواع غذاهای خشک، کرم خونی و غذاهای منجمد تغذیه نمود.

این ماهی با ماهی های گوپی، مولی، پلاتی، دمشمشیری، تترا،دیسکس، آنجل و گورامی سازگاری دارد و می توان آن ها را در کنار هم نگهداری نمود.

گورامی نواری اغلب با نام های غول پیکر،رنگین کمانی یا راه راه شناخته می شود.این ماهی جزء دسته ماهی های لابیرنت نیز می باشد.این بدین معنا است که این ماهی دارای دستگاه تنفس خاص و متفاوتی با سایر ماهی ها است.این ماهی ها دارای عضوی می باشند که به آن ها این امکان را می دهد تا مستقیما" از هوا تنفس کنند.این ویزگی به آن ها این اجازه را می دهد که در سطح آب شنا کنند.در بخش هایی از کشور هند از این ماهی برای تغذیه استفاده می شود.برای این منظور ابتدا ماهی را خشک می کنند و سپس آن را مصرف می نمایند.

گورامی نواری به آکواریومی به حجم 110 لیتر یا بیشتر همراه با انبوه گیاهان که به صورت شیبدار از انتهای آکواریوم به  جلو چیده شده باشد نیاز دارد.دمای مناسب برای آن 22 تا 27درجه ی سانتی گراد می باشد.بهتر است این ماهی در آکواریومی تاریک و همراه با گونه های دیگری از ماهیان که از نظر اندازه و خلق و خو با آن مشابهت دارند نگهداری شود.اندازه این ماهی تا 10 سانتی متر می رسد.

گورامی جزء ماهیان تخم گذار است و ماهی نر قبل از مر حله ی تخمریزی، لانه ای حبابی در زیر برگ گیاهان درست می کند تا تخم ها در آن جا قرار گیرند.تفاوت ماهی نر و ماهی ماده از باله ی پشتی و رنگ بدن مشخص می شود.باله ی پشتی در ماهی نر نوک تیز است و همچنین رنگ بدن ماهی نر تیره تر از رنگ بدن ماهی ماده می باشد.رنگ بدن ماهی نر در زمان جفتگیری به رنگ سیاه بسیار نزدیک می شود.هنگام جفتگیری،باید ارتفاع آب را کاهش داد و به نزدیک 15 سانتی متر رساند.همچنین دما نیز باید تا 28 درجه ی سانتی گراد افزایش یابد.پس از تخمریزی باید ماهی ماده به تانک دیگری منتقل شود.زیرا ماهی نر از تخم ها نگهبانی می کند و از دخالت ماهی ماده در این امر جلوگیری می کند و ممکن است به آن صدمه بزند و حتی منجر به مرگ آن شود.نوزاد ها پس از 24 ساعت از تخم خارج می شوند.

گورامی نواری جانوری همه چیزخوار است و بهتر است که در رژیم غذایی آن انواع غذاها از جمله جلبک دریایی، غذاهای منجمد، کرم خونی و میگوی آب شور قرار گیرد.

این ماهی با ماهی هایی همچون مولی، دم شمشیری، گوپی، پلاتی، رازبورا، انواع تترا، بارب و انواع لوچ ها سازگاری دارد.

 نام عمومی این ماهی پس از ورود به ایران مانند بسیاری از ماهیان دیگر دستخوش علایق شخصی و الهامات غیبی آبزی دان فروش ها شده و اسامی عجیب و غریبی به آن داده اند.
در بازار نام پر کاربرد تر این ماهی درا گون است .
Dragon در زبان انگلیسی به معنی اژدها ست.
به درستی شکل و رنگ این ماهی هم به اژدها می ماند.
نام عمومی این ماهی در کتابهای ماهی شناسی Barred sorubim است.
اما در زبان انگلیسی گربه ماهی پارو دهان یاShovelmouth Catfish که به علت شکل پوزه اش است ؛ و گربه ماهی ببری یا Tiger Catfish نیز گفته می شود.

حتی گاهی به آن Tiger Shovelnose catfish یا گربه ماهی پاروپوزه ببری می گویند.
 

سیستماتیک (رده بندی):
Class
Actinopterygii (ray-finned fishes)
Order
Siluriformes (catfishes)
Family
Pimelodidae
Scientific Name
Pseudoplatystoma fasciatum

در ضمن این ماهی در زیر خانواده Sorubiminaeجای دارد.
گویا 4 زیرخانواده یا نژاد هم برای این گونه تعریف شده است.
ماهی دیگری از همین جنس هم با نام علمی Pseudoplatystoma tigrinumو با نامعمومیTiger sorubim در آکوآریوم فروشی های جهان وجود دارد که بسیار به گونه مورد نظر ما شبیه است فقط به جای خال خالی بودن ؛ دارای نقوش ببری شکل است که عکس آن را می بینید.
این ماهی را امروزه با ماهیان دیگر از جمله گربه ماهی دم قرمز هیبرید کرده اند و گونه های زینتی جدیدی ایجاد کرده اند.(البته این کار معمولا زیانش بیشتر از سودش است.)

زیستگاه , ویژگی ها , خوراک , هماوری
این ماهی یکی از گربه ماهیان آب شیرین مناطق گرمسیر است.
زیستگاه این ماهی مناطق شمالی آمریکای جنوبی و آمازون است.
آب نرم (غیر سخت) وکمی اسیدیآبی ایده آل برای آن است ولی این ماهیان می توانند گسترده وسیعی از p.H و سختی را تاب بیاورند.
دمای خوشایند این ماهی 24 – 28 درجه سانتی گراد است.
ماهی Pseudoplatystoma fasciatomیک ماهی پوتامودرموس یا رود رو است.
ماهی پوتامودرموس ؛ Potamodromousبه ماهی گفته می شود که تمام زندگی خود را در آب شیرین می گذراند و برای تخم ریزی مهاجرتی را در طول رودخانه انجام داده و معمولا به بالا دست رودخانه می رود.
باله دمی در این ماهی به شدت دو شاخه یا forkedاست.
آرواره بالایی این ماهی از آرواره زیرینش دراز تر است.
دارای سه جفت سبیلک است که یک جفت آن بر روی آرواره بالایی و 2 جفت آن بر روی آرواره زیرین قرار گرفته اند.
شاید مهم ترین نکته در نگهداری این ماهی , فضای کافی باشد.
معمولا آکوآریومی با گنجایش 200 گالون برای نگهداشتن آن پیشنهاد می شود.
درازای این ماهی به بیش از یک متر هم میرسد و بیشینه وزن ثبت شده آن 70 کیلوگرم بوده است.

اگر آبزی دان شما کم حجم باشد , پوزه ماهی در اثر برخورد با شیشه ها زخمی می شود و اگر ماهی در نتیجه کوچک بودن آکوآریومش حس کند که دارد دور خودش می چرخد ( و این شناخت به وسیله سبیلک های وی صورت می گیرد) شروع به پرش به بیرون از آبزی دان می کند .
گزارشاتی هم در مورد شکستن بخاری آکوآریوم توسط این ماهی وجود دارد.پس باید بخاری را پنهان کرد.
این ماهی یک شکارچی بسیار مهاجم و ستیزه جو ست و هرچه را سر راهش قرار بگیرد می خورد . حتی دیده شده که غذا را از دهان سایر ماهیان می رباید.
هم مخزن های او یا باید آنقدر بزرگ باشند که وارد دهانش نشوند یا اینکه بسیار تند شنا کنند.
نکته جالب این است که دراگون معمولا ماهیان بسیار ریز را هم شکار نمی کند.(چرا؟)
معمولا این ماهی را با سیکلید ها و گورامی های بزرگ و حتی پیرانا نگهداری می کنند.
خوراک کت فیش پارو پوزه معمولا ماهی است و در محیط طبیعی از سیکلیدهای کوچک و کاراسین ها و سایر گربه ماهیان و همچنین از خرچنگها تغذیه می کند.
در صورت موجود نبودن غذای زنده (مثل گوپی و آرتمیا یا گوشواره آبی یا کرم خاکی) , می توان این ماهی را به خوردن غذاهای آماده ( تکه های ماهیان مانند قزل آلا و نیز میگو و خرچنگ و دل گوسفند و گاو و آرتمیای فریز شده) عادت داد.
نکته ای که در غذا دادن به این ماهی مهم است و با بیشتر ماهیان فرق دارد این است که باید تکه های درشت غذا را به ماهی داد زیرا تکه های کوچک را نمی خورد.
البته ماهی بعد از بلعیدن لقمه بزرگ چند روزی را صرف گوارش آن می کند.
اندازه ماده ها معمولا بزرگ تر از نرهاست.
نر ها زمانی که 45 سانتی متر طول دارند و ماده ها زمانی که 56 سانتی متر طول دارند بالغ می شوند.
هماوری نسبی این ماهی 8000000 (هشت میلیون) تخم در هر کیلوگرم وزن بدن تخمبن زده شده است.
این ماهی به مصرف خوراکی انسان نیز میرسد و دارای گوشتی زرد رنگ و آبدار (Succulent) و بدون خار است و معمولا توسط تور گوش گیر صید می شود.
همچنین صید ورزشی این ماهی نیز طرفداران زیادی دارد

دکوراسیون

اندازه اِين ماهِي که بومي جاوه ، بور و مالاِي است تا 25 سانتِيمتر مي رسد .دهان اِين ماهِي در شرايط معمولِي تا حدودِي مطابق دهان ساِير ماهي هاي گورامي است ولِي هنگام بوسِيدن ماهِي هم نوع خود و ِيا حتِي بوسِيدن تصوِير خود در داخل آيينه ِيا شِيشه آکوآريوم ، دهان فرم خاصِي بخود مي گِيرد .بوسِيدن ماهِي دِيگر به نظر نمي رسد که هِيچگونه ارتباط جنسِي بِين آنها را نشان دهد .شاِيد اِين کار نوعِي رقابت و حتِي نزاع باشد.
پشت ماهِي زِيتونِي متماِيل به خاکسترِي و شکم سفِيد رنگ است .نرها تِيره تر از ماده ها مي باشند .در مورد تخم رِيزِي آنها در داخل آکوآريوم اطلاعات چندانِي در دست نِيست و شاِيد دلِيل اصلِي آن اِين باشد که ماهي هاي گورامي بوسنده اِي که معمولا در آکوآريومها نگهدارِي مي شوند اندازه آنها نسبتا کوچک بوده و بسن بلوغ نرسِيده اند .در شرايط طبِيعِي معمولا قبل از تخم رِيزِي ماهي هاي نر و ماده بِيشتر ِيکدِيگر را مي بوسند .تخمها بصورت معلق در آب قرار گرفته و معمولا بعد از 48 ساعت به نوزاد تبدِيل مي شوند .نر و ماده اکثرا تخم و نوزادهاِي خود را مي خورند .
 

كلمه ي Flounder به معني ماهي پهن هست!!!

اطلاعاتي از اين ماهي رو كه ترجمه كردم در اختيارتون مي زارم. اميدوارم مورد استفاده قرار بگيره!!!

نام علمي: (Trinectes maculatus (Bloch

محدوده ي زندگي: آبهاي ساحلي شرق امريكا

تشخيص:

توضيحات: ماهي تخت استواري كه تا حدود 33 ميلي متر رشد مي كند. رنگ و موقعيت ماهي با توجه به دماي زير آب و شرايط فيزيولوژيكي متغير است. مانند همه ي فلاندر ها‏، نوع آكواريومي آن با توجه به محيط اطراف تغيير رنگ مي دهد. چشمانش مانند حباب هاي ظريفي است كه در بالاي سر آن قرار گرفته است.

تاريخچه ي طبيعي: اين ماهي پهن كوچك، گونه اي رايج آكواريومي است. اما نياز هاي غذايي اش، موجودات زنده هستند كه شامل: تخم ميگوي تازه هچ شده، دافني و كرم خوني هاي ريز هستند. پس براي زنده ماندن نياز به داشتن آبي شور مزه دارند.

تكثير: به صورت لايه هاي تخمي است و تخم ها بسيار ظريف هستند اما همينطور كه رشد مي كنند‏، چشم ها حركت كرده و به سمت راست بدن منتقل مي شوند.

تصاويري از اين ماهي عجيب: